→ Codex Suprasliensis

Maintained by: David J. Birnbaum (djbpitt@gmail.com) [Creative Commons BY-NC-SA 3.0 Unported License] Last modified: 2013-01-23T20:24:59+0000

< 146v >

  1. кона творꙙ· по а҅мидьстѣѣмь҆ плѣн҄ениї·
    ιτα διαπραττόμενος μετὰ τὴν Ἀμίδης ἅλωσιν·
  2. множь҆ствоу о̑убо рать҆ничь҆скоу рашъ-
    τοῦ τοίνυν πλήθους τῶν βαρβάρων
  3. дъшоу сꙙ по поустꙑн҄и сеи҆· старѣи҅ши-
    κατὰ τὴν ἔρημον ταύτην διασπαρέντος καὶ τῶν φυλαρ-
  4. намъ же и҅ хранител҄емъ тоѧ поустꙑ-
    χεῖν τε καὶ φυλάττειν τὴν ἔρημ-
  5. н҄ꙙ въꙁвѣстивъшемъ о҅ рать҆ницѣхъ хра-
    ον τεταγμένοι μηνυσάντων τὴν τῶν βαρβάρων ἔφοδον
  6. нити сꙙ· по манастꙑрꙙ великꙑѧ ла-
    εἰς τὰ μοναστήρια ἀσφαλίζεσθαι οἱ τῆς Μεγίστης λαύ-
  7. врꙑ· о҅тци вь҆ꙁвѣстишꙙ чъстъноуо̑умꙋ
    ρας πατέρες ἐδήλωσαν τῷ τιμίῳ
  8. семоу о҅тьцоу· не ходити въ луврѣ нъ
    τούτῳ πατρὶ τῆς μὲν ἐν τῷ Ῥουβᾷ διαγωγῆς ἀποστῆναι,
  9. въ лаврѫ прити· и҅ прѣбꙑвати въ сво-
    εἰς δὲ τὴν λαύραν ἀνελθεῖν καὶ ἐν τῷ ἰδίῳ ἡσυχάσαι
  10. ѥ҅и҆ хꙑꙁинѣ· їѡ̑а҅нъ же божъствънꙑи҆
    κελλίῳ. καὶ ὁ μὲν θεσπέσιος Ἰωάννης
  11. божъствънꙑѧ сласти въкоусивъ·
    τῆς θείας γλυκύτητος ἀπογευσάμενος
  12. млъчании҆ ради сеѧ҅ сꙙ любꙙ дръжаа҅ше·
    διὰ τῆς ἡσυχίας ταύτης ἀσπασίως εἴχετο
  13. и҅ о҅тъстѫпити не можаа҅ше· помꙑсли-
    καὶ ἀποστῆναι οὐκ ἠνέσχετο, λογισάμεν-
  14. въ вь҆ себѣ глагола· а҅ште сꙙ не печетъ
    ος ... ἐν ἑαυτῷ λέγων· εἰ οὐ φροντίζει
  15. богъ мноѭ̑· то въскѫѭ̑ и҅ живѫ· и҅ си-
    μου ὁ θεός, τί καὶ ζῶ; καὶ οὓτ-
  16. це вꙑшь҆нꙗаго положивъ себѣ о̑убѣжи-
    ως τὸν ὕψιστον θέμενος καταφυγ-
  17. ште· прѣбꙑ беꙁъ о̑ужасти· богъ же
    ὴν ἑαυτοῦ ἔμεινεν ἀκατάπληκτος. ὁ δὲ θεὸς
  18. и҅же присно свои штꙙдꙙ робъ а҅гг҄еломъ
    ὁ πάντοτε τῶν ἑαυτοῦ κηδόμενος δούλων τοῖς μὲν ἀγγέλοις
  19. свои҅мъ ꙁаповѣда по писаноуо̑умоу прѣ-
    αὐτοῦ ἐνετείλατο κατὰ τὴν γραφὴν τὸν ὅ-
  20. подобънааго съхранити· и҅ꙁвѣстити
    σιον ... διαψυλάξαι, πληροφορῆσαι
  21. же ѥ҅моу хотꙙ малꙑ о̑убоꙗ҅въша сꙙ· стра-
    δὲ αὐτὸν μικρὸν δειλιάσαντα βουλόμενος φύλ-
  22. жа видома поусти ль҆ва велика ꙁѣло·
    ακα αἰσθητὸν ἀπέστειλεν λέοντα παμμεγεθέστατόν τε
  23. и҅ страшь҆на хранꙙшта и· ноштиѭ̑
    καὶ φοβερώτατον φυλάττοντα αὐτὸν ἡμέρας
  24. и҅ дь҆ниѭ̑ о҅тъ о̑убиваѭ̑штии҅хъ пога-
    καὶ νυκτὸς ἐκ τῆς τῶν ἀλιτηρίων βαρβά-
  25. нꙑи҅хъ съвѣта· о҅баче о̑убо прьвѫѭ̑
    ρων ἐπιβουλῆς ἀμέλει γοῦν τῇ πρώτῃ
  26. ношть҆ о̑уꙁь҆рѣвъ ль҆ва съпꙙшта· малꙑ
    νυκτὶ θεασάμενος τὸν λέοντα παρακοιμώμενον μικρὸν
  27. о̑убоꙗ҅ сꙙ ꙗ҅коже тъ ми съповѣда· ꙗ҅ко-
    ἐδειλίασεν, ὡς αὐτός μοι διηγήσατο· ὡς
  28. же о̑убо ношть҆ и҅ дь҆нь҆ вь҆слѣдоуѭ̑шта
    δὲ νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἀκολουθοῦντα
  29. и҅ не о҅тъстѫпаѭшта· и҅ ратьникомъ
    καὶ ἀναπόστατον ὄντα καὶ τοῖς βαρβάροις
  30. о҅тъо̑умꙑѭ̑шта ль҆ва· видѣ благодарь҆-
    ἀμυνόμενον τὸν λέοντα ἐθεάσατο, τὰς εὐχαριστη-

Vita Ioannis hesychastae (31 March)

Image of 146v