[an error occurred while processing this directive]
< 145v >
-
и҅же братъ сꙑтостъ паче прии҅мъ таковаꙿ-
ὅστις ἀδελφὸς κόρον μᾶλλον λαβὼν τῆς τοιαύ-
-
го трьпѣниꙗ глагола къ старь҆цоу· о̑уже
της φιλοσοφίας λέγει τῷ γέροντι ἤδη
-
великоу дь҆ни приближаѭ̑штоу сꙙ·
τῆς τοῦ πάσχα ἑορτῆς ἐγγιζούσης·
-
вьꙁидѣвѣ о̑уже въ манастꙑрь҆ о҅ть҆че·
ἀνέλθωμεν δὴ εἰς τὴν λαύραν, πάτερ,
-
и҅ великъ дь҆нь҆ и҅ праꙁдь҆никꙑ съ о҅ть҆ци
καὶ τὴν τοῦ πάσχα ἑορτὴν μετὰ τῶν πατέρων
-
сътворивѣ· ꙗ҅ко ничсоже брашна не и҅ма-
ἐπιτελέσωμεν, ὅτι οὐδὲν ἐνταῦθα βρώσιμον ἔχ-
-
вѣ сь҆де· раꙁвѣ мелагрии сихъ· божъ-
ομεν πλὴν τῶν μελαγρίων τούτων. ὁ δὲ θεσ-
-
ствънꙑи҅ же їѡ̑а҅ннъ не хотѣа҅ше и҅ти
πέσιος Ἰωάννης οὐκ ἐβούλετο ἀνελθεῖν
-
тамо· о҅тцоу нашемоу не сѫштоу тоу са-
ἐκεῖσε τοῦ πατρὸς ἡμῶν Σάβα μὴ ὄντος,
-
вѣ· нъ манастꙑра о҅тъшъдъша ꙗ҅ко-
ἀλλὰ τῆς λαύρας ὑποχωρήσαντος, ὡς
-
же рѣхомъ· тѫжꙙштааго же брата о҅ти-
εἴρηται, τὸν μέντοι κατεπειγόμενον ἀδελφὸν ἀνελ-
-
ти хотꙙшта о̑увѣштавааше глагол҄ꙙ·
θεῖν ἐνουθέτει λέγων·
-
помль҆чимъ брате и҅ вѣроуи҅мъ· ꙗ҅ко и҅-
ἡσυχάσωμεν, ἀδελφέ, καὶ πιστεύσωμεν ὅτι ὁ
-
же въ поустꙑн҄и шесть сътъ тꙑсѫштъ
ἐν ἐρήμῳ ἑξακοσίας χιλιάδας
-
прѣкръмивꙑи҆· вь҆ четꙑрехъ десꙙтехꙿ
διαθρέψας ἐπὶ τεσσαράκοντα
-
лѣтѣхъ· тъ и҅ насъ· не тъчьѭ̑ потрѣ-
χρόνους αὐτός, καὶ ἡμᾶς οὐ μόνον τοῖς ἀναγ-
-
бънꙑи҅хъ· нъ и҅ꙁобиль҆нꙑи҅хъ накръ-
καίοις, ἀλλὰ καὶ τοῖς περιττοῖς διαθρέψ-
-
митъ· сице бо рече не небрѣгѫ тебе· ни
ειεν. αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν· οὐ μή σε ἄνω οὐδ' οὐ μή
-
о҅ставь҆ꙗѭ̑ тебе· и҅ въ е҅уа҅гг҄елии рече· не
σε ἐγκαταλείπω, καὶ ἐν τῷ εὐαγγελίῳ φησίν· μὴ
-
пьцѣте сꙙ глагол҄ѫште· что ꙗ҅мъ и҅ли что
μεριμνήσητε λέγοντες· τί φάγωμεν ἢ τί
-
пиѥ҅мъ· и҅ли въ что о҅блѣчемъ сꙙ· вѣстъ бо
πίομεν ἢ τί περιβαλώμεθα; οἶδεν γὰρ
-
о҅тьць҆ вашъ небесъскꙑи҆· а҅ко трѣбоуѥ҅-
ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρήζε-
-
те сего вь҆сего· тъчь҆ѭ̑ просите цѣсарь҆-
τε τούτων ἁπάντων, πλὴν ζητεῖτε τὴν βασι-
-
ства божиꙗ и҅ правъдꙑ ѥ҅го· и҅ то приложи-
λείαν τοῦ θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα ... προστεθήσετ-
-
тъ сꙙ вамъ· потръпи о̑убо чꙙдо· и҅ ѫ҅ꙁъкъи҆
αι ὑμῖν. ὑπόμεινον τοίνυν, τέκνον, καὶ τὴν στενὴν
-
пѫть҆ паче пространааго почꙿти· не штꙙ-
ὁδὸν τῆς πλατείας προτίμησον. ἡ μὲν γὰρ
-
дꙙште бо сꙙ ѥ҅же жити сь҆де вѣчь҆нѫѭ̑ мѫ-
ἐνταῦθα ἀφειδία τὴν αἰώνιον τίκτει τιμ-
-
кѫ творитъ· сѫштиꙗ҅ же сь҆де страдьба·
ωρίαν, ἡ δὲ παροῦσα κακοπάθεια
-
благꙑи҅хъ готовитъ насꙑштаниѥ· си-
τὴν τῶν ἀγαθῶν ἑτοιμάζει ἀπόλαυσιν. τούτ-
-
ми и҅ сицѣми словесꙑ глаголавъшоу о҅ц꙯оу·
οις καὶ τοῖς τοιούτοις λόγοις
Vita Ioannis hesychastae (31 March)