<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 134r >

1. а҅ иже въкоушаѥтъ скръбии господьн҄ь·
   ὅστις δὲ γεύεται θλίψιν Χριστοῦ
2. то не прѣлиштаѥ҅тъ сꙙ николиже· ꙗ҅ко-
   οὐ πλανᾶταί ποτε. Ὥσ-
3. же бо богатъ нѣкто· пиръ великъ госте-
   περ γὰρ πλούσιός τις ἄριστον μέγα τοῖς φί-
4. мъ свои҅мъ о̑уготовивъ· и҅ посълавъ по
   λοις αὐτοῦ ἑτοιμάσας καὶ ἀποστείλας ἐπὶ
5. ꙁъванꙑѧ и҅мъ· и҅ꙁъходꙙште ꙁъвании
   τοὺς κληθέντας ὑπ᾽ αὐτοῦ, ἐξερχόμενοι οἱ κληθέντες
6. къждо и҅ своѥ҅го домоу· вѣдꙙтъ и҅ꙁвѣ-
   ἕκαστος ἐκ τοῦ οἴκου ἑαυτοῦ οἴδασιν ἀκριβ-
7. стьнѣ ꙗ҅ко и҅дѫтъ на веселиѥ· и҅ съ о̑усрь-
   ῶς, ὅτι ἀπέρχονται εἰς εὐφρασίαν, καὶ προθύμ-
8. диѥ҅мъ на пиръ приходꙙтъ· въшедъ-
   ως ἐπὶ τὸ ἄριστον παραγίνονται. Εἰσελθόν-
9. ше на о҅бѣдъ· и҅ сѣдъше на трепеꙁѣ въкꙋ-
   τες δὲ εἰς τὸ ἄριστον καὶ ἀνακληθέντες ἐν τῇ τραπέζῃ, γευσάμ-
10. сивъше вина· да а҅ште добро бѫдетъ· то
    ενοι τοῦ ποτοῦ, ἐὰν ἡδὺν τὸν οἶνον ἴδωσιν ὄντα,
11. сладьцѣ пиѭ̑тъ о҅тъ н҄его и҅ вь҆ꙁвеселꙙтъ
    εὐφραίνονται γνησίως ἐξ αὐτοῦ
12. сꙙ· и҅ о҅тъ о̑упитиꙗ не могѫтъ ити въ до-
    καὶ ἐκ τῆς μέθης οὐ δύνανται ἀπελθεῖν ἑαυτοῖς εἰς τὸν οἶ-
13. мꙑ своѧ· пон҄еже много сѫтъ пили въсла-
    κον αὐτῶν, ἐπειδήπερ πολὺ ἔπιον ἡδυν-
14. дивъше си виномъ· донь҆деже придѫтъ
    θέντες τοῦ οἴνου, μέχρις οὗ ἔλθωσιν
15. свои и҅мъ· и҅ и҅мше приведѫтъ въ домꙑ
    οἱ διαφέροντες αὐτοῖς καὶ παρακρατήσωσιν αὐτοὺς καὶ ἀγάγωσιν εἰς τὴν ἰδίαν
16. своѧ· и҅же ꙁа о̑утра въстаѭ̑ште· ѥ҅гда и҅-
    οἰκίαν· οἵτινες τὸ πρωῒ ἐξυπνιζόμενοι, ὅτε πέ-
17. сѫчꙙтъ вино· радоуѭ̑тъ сꙙ ꙁѣло ꙗ҅ко
    ψωσι τὸν οἶνον, ἀγάλλονται σφοδρῶς, ὅτι
18. о̑у свои҅хъ сѫтъ си дома лежали· тако-
    πρὸς τοὺς ἰδίους ἔμεινον· οὕ-
19. жде и҅ раби христосови· ѥ҅гда видꙙтъ
    τω καὶ οἱ δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ, ὅταν ἴδωσιν,
20. ꙗ҅ко ꙁовѫтъ ѧ сѫдиѧ на сѫдиште· то вѣ-
    ὅτι καλοῦσιν αὐτοὺς οἱ ἄρχοντες εἰς τὰ δικαστήρια, οἴ-
21. дꙙтъ ꙗ҅ко на троудъ и҅ на ноуждѫ и҅дѫтъ·
    δασιν, ὅτι εἰς ἀγῶνα καὶ εἰς βάσανα ἔρχονται.
22. ѥ҅гда и҅дѫтъ и҅ о̑упиѭ̑тъ сꙙ о҅тъ мѫкъ·
    Ὅτε οὖν ἀπέλθωσι ... καὶ μεθυσθῶσι τῶν βασάνων
23. и҅ о҅тъ любь҆ве христосовꙑ· то о̑уже к томꙋ
    καὶ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, οὐκέτι
24. не помьнꙙтъ ни домовъ ни чꙙда· ни и҅мѣ-
    μέμνηνται οὔτε οἴκου, οὔτε τέκνων, οὔτε ὑπο-
25. ниꙗ· ни могѫтъ прио҅брѣсти ни ꙁлата
    λήψεως, οὔτε δύνανται κτήσασθαι χρυσίον
26. ни съребра· ни и҅ного ничь҆согоже ѥже
    ἢ ἄργυρον ἢ ἄλλο τι
27. въ мироу семь· нъ прѣо҅бидꙙтъ и҅ цѣ-
    τοῦ κόσμου τούτου, ἀλλὰ καταφρονοῦσι καὶ βα-
28. сарꙙ и҅ кнꙙꙁꙙ· о҅жидаѭ̑ште ѥ҅дного тъ-
    σιλέων καὶ ἀρχόντων, ἐκδεχόμενοι ἕνα καὶ μό-
29. чьѭ̑ цѣсара великааго хс꙯а· ѥ҅гоже вои҅-
    νον βασιλέα μέγαν τὸν Χριστόν, οὗτινος στρατ-
30. ни ѥ҅смъ мꙑ· въ родꙑ родъ прѣбꙑваѭште
    ός ἐσμεν ἡμεῖς, εἰς γενεὰς γενεῶν διαμένοντες

Vita (Passio) Ionae et Barachisii martyrum (29 March)