<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 133v >

1. можетъ ли чловѣкъ и҅мꙑ пшеницѫ въ жить҆-
   δύναται ἄνθρωπος ἔχων τὸν σῖτον ἑαυτοῦ ἐν τῷ ὡρεί-
2. ници своѥ҅и҆ лежꙙштѫ и҅ хранꙙ ѭ̑· дъждоу
   ῳ ἀποκείμενον καὶ φυλάττων αὐτὸν ὑετοῦ
3. же и҅ тѫчамъ и҅ громоу· и҅ мль҆ниꙗ҅мъ нахо-
   καὶ νιφετοῦ καὶ βροντῆς καὶ ἀστραπῆς ...
4. дꙙштемъ· не въꙁьмъшоу о҅тъ пшеницꙙ
   μὴ λαμβάνειν ἐκ τοῦ σίτου ...
5. въ рѫкоу своѥ҅ю̑· и҅ сѣа҅ти въ и҅мꙙ господь҆-
   ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ καὶ σπείρειν ἐν ὀνόματι Κυρί-
6. н҄е· и҅ сѣавъ· о҅жидаѥ҅тъ пришедъши жꙙ-
   ου; καὶ σπείρας προσδοκᾷ ἐρχομένου τοῦ θερισ-
7. твѣ напльнити гоумно· о҅тъ малааго о҅но-
   μοῦ γεμίσαι τὴν ἅλωνα ἐκ τοῦ ὀλίγου ἐκεί-
8. го ѥ҅же вьсѣа· надеждꙙ ради ѥ҅го ѭ̑же и҅мѣ
   νου οὗ ἔσπειρε διὰ τὴν ἐλπίδα αὐτοῦ, ἣν ἔσχεν
9. къ христосоу· а҅ште ли да небрѣжетъ пше-
   εἰς τὸν Χριστόν. Ἐὰν δὲ ἀφίσῃ τὸν σῖ-
10. ницꙙ лежати ѥ҅и въ жить҆ници· и҅ да не въ-
    τον κεῖσθαι εἰς τὴν ἀποθήκην αὐτοῦ καὶ μὴ σπεί-
11. сѣѥтъ о҅тъ н҄еѧ· то о҅скѫдѣѥ҅тъ пшени-
    ρῃ ἐξ αὐτοῦ, λείψει μὲν ὁ σῖ-
12. ца· не можетъ бо и҅ꙁъо҅биловати· тако-
    τος, περισσεύειν δὲ οὐ δύναται. Οὕ-
13. жде и҅ въ насъ чловѣцѣхъ ѥ҅стъ видѣти·
    τω καὶ ἐν ἡμῖν τοῖς ἀνθρώποις ἐστι συνιδεῖν·
14. а҅ште кто погоубитъ доушѫ и҅мене ради
    ἐάν τις ἀπολέσῃ ... τὴν ψυχὴν ... διὰ τὸ ὄνομα
15. господа нашего їс꙯ хс꙯а· то ѥ҅гда хоштетъ
    τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ... καὶ ἔρχεται
16. о҅бънавьꙗ҅ти сꙑнꙑ чловѣчъскꙑ· тꙑ на-
    ἀνανεοῦν τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων ἐκείνους τοὺς ἐλπί-
17. дѣѭ̑штѧѧ҅ сꙙ на н҄ь и творꙙштѧѧ вол҄ѫ ѥ҅-
    ζοντας ἐπ᾽ αὐτὸν καὶ ποιοῦντας τὸ θέλημα αὐ-
18. го· о҅бновитъ сꙙ свѣтомь о҅нѣмь҆ своимъ·
    τοῦ, ἀνανεοῖ αὐτοὺς ἐν ἐκείνῳ τῷ φωτὶ αὐτοῦ,
19. и҅же не прѣходитъ ни раꙁарѣѥ҅тъ сꙙ нико-
    ὅπερ οὐ παρέρχεται οὔτε λύεται πο-
20. лиже· и҅ прѣо҅бидѣвъшѧѧ ꙁаповѣди ѥ҅го
    τε καὶ τοὺς καταφρονοῦντας τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ ...
21. въвръжетъ въ о҅гн҄ь нео̑угасаѥ҅мꙑи·
    ἐμβαλεῖ αὐτοὺς ἐν τῷ πυρὶ τῷ ἀσβέστῳ ...".
22. Слꙑшавъше же то вльсви· о҅нѣмѣшꙙ на мн^о-
    Ἀκούσαντες δὲ ... οἱ ἀρχιμάγοι ... ταῦτα, ἐφιμώθησαν ἐπὶ
23. го врѣмꙙ словесемъ ѥ҅го чоудꙙште сꙙ· по-
    ὥραν ἱκανήν, τοὺς λόγους αὐτοῦ θαυμάζοντες. Ὕστε-
24. слѣжде же о҅тъвѣштавъше рѣшꙙ ѥмоу·
    ρον δὲ ἀποκριθέντες λέγουσιν αὐτῷ·
25. не прѣлиштаи себе їѡ̑на и҅ послоушаи ѱа-
    „Μὴ πλανῶ, Ἰωνᾶ, καὶ ἀκολούθει γρα-
26. ниꙗ· о҅тъвѣштавъ же блаженꙑи їѡ̑на
    φαῖς ...” Ἀπεκρίθη δὲ ὁ μακάριος Ἰωνᾶς καὶ
27. глагола къ н҄имъ· добрѣ рѣсте ꙗ҅ко прѣ-
    λέγει αὐτοῖς· „Καλῶς εἴπατε, ὅτι πλα-
28. лиштаѭ̑тъ ѱаниꙗ· нъ о҅тъ васъ пога-
    νῶσιν οἱ γραφαί, ἀλλ᾽ ὑμῶν τῶν ἑλλήν-
29. нꙑихъ· не прѣлиштаѥ҅тъ и҅но ничтоже
    ων· οὐ πλανᾷ δὲ ἄλλο τι
30. чловѣкꙑ· нъ тъчь҆ѭ̑ житиѥ мира сего·
    τοὺς ἀνθρώπους εἰ μὴ ὁ βίος τοῦ κόσμου τούτου·

Vita (Passio) Ionae et Barachisii martyrum (29 March)