<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 125v >

1. о҅бꙑчаѥ҅мъ съвръшаѥ҅мо· ҅И сьвѣдѣтел҄ь-
   ἐκ συνηθείας τελούμενον καὶ μαρτυ-
2. ствоуѥ҅тъ сарра· и҅ сь҆ н҄еѭ̑ ревека· и҅ пакꙑ
   ρεῖ Σάῤῥα, καὶ μετὰ ταύτην Ῥεβέκκα, καὶ πάλιν
3. а҅нна· грѫстокааго неплодь҆ства· работа-
   Ἄννα, τῷ χαλεπῷ τῆς στειρώσεως δουλεύ-
4. въшꙙ страсти· и҅ о҅ть҆ тебе свободѫ прии҅-
   σασαι πάθει εἶτα παρὰ σοῦ τὴν ἐλευθερίαν δεξά-
5. мъшꙙ· а҅ ѥ҅же дѣвици родити· не причꙙ-
   μεναι. Τὸ δὲ παρθένον τεκεῖν μὴ συντυ-
6. штъши сꙙ къ мѫжоу· вꙑше того ѥ҅стъ
   χοῦσαν ἀνδρὶ ἀνώτερόν ἐστιν
7. ꙁакона тѣлесънааго· и҅ твоѥ ꙁаповѣда-
   τῶν νόμων τῆς φύσεως, καὶ τὴν σὴν ἐπαγγέλ-
8. ѥ҅ши о҅троковици пришь҆ствиѥ· небесь҆-
   λῃ τῇ παδὶ παρουσίαν. Οὐρα-
9. стиї и҅ ꙁемь҆стии҆ конь҆ци· не вь҆мѣстꙙтꙿ
   νοῦ καὶ γῆς οὐ χωρεῖ
10. тебе владꙑко· то како тꙙ вь҆мѣститъ
    σε τὰ πέρατα, δέσποτα, καὶ πῶς σε χωρήσει
11. чрѣво дѣвиче· владꙑка же пакꙑ рече
    μήτρα παρθενική;” Καὶ ὁ Δεσπότης φησί
12. а҅гг҄елоу· то како мꙙ вь҆мѣсти сѣнь а҆враꙿ-
    πρὸς τὸν ἄγγελον· „Πῶς με ἐχώρησεν ἡ σκηνὴ τοῦ Ἀβρα-
13. мь҆ꙗ· а҅гг҄елъ рече· и҅мꙿже страннолюбию̑
    άμ;” Ὁ ἄγγελος φησίν· „Ἐπειδὴ
14. и҅мѣа҅ше пѫчинѫ· пакꙑ тоу владꙑко·
    εἶχε τῆς φιλοξενίας τὸ πέλαγος. Εἶτα ... Δέσποτα, ἐκεῖ
15. ꙗ҅вл҄ь сꙙ патриа҅рхови въ припѫть҆нѣи
    ὤφθης τῷ πατριάρχῃ ἐν τῇ παροδίῳ
16. сѣни· мимои҅де вь҆сѣчь҆скаа и҅спль҆нꙗѧ·
    σκηνῇ καὶ παρέδραμες ὁ τὰ πάντα πληρῶν.
17. и҅ како понесетъ мариꙗ о҅гн҄ь божь҆ства
    Πῶς ἐνέγκῃ ἡ Μαρία τὸ πῦρ τῆς θεότητος;
18. твоѥ҅го· прѣстолъ твои политъ ꙁареѭ̑
    Ὁ θρόνος σου φλέγεται τῇ αἴγλῃ
19. свь҆тꙙ сꙙ· и҅ тꙙ ли можетъ понести· о̑ужа-
    περιλαμπόμενος, καὶ σὲ δύναται φέρειν ἀκατα-
20. съна дѣвица· владꙑка же рече къ н҄емꙋ
    πλήκτως ἡ παρθένος;” Ὁ Δεσπότης ἔφη πρὸς τὸν ἄγγελον·
21. е҅и҆· аште сътвори пакость҆ о҅гн҄ь въ поустꙑ-
    „Ναὶ μὴν, εἰ ἔβλαψε τὸ πῦρ ἐν ἐρή-
22. н҄и кѫпинѣ· то и҅ марии҆ сътворитъ па-
    μῳ τὴν βάτον, βλάψει πάντως καὶ Μαρίαν
23. кость҆ пришь҆ствиѥ҆ моѥ· а҅ште ли же тъ
    ἡ ἐμὴ παρουσία· εἰ δὲ ἐκεῖνο
24. о҅гн҄ь· стѣн҄ь ѱавꙑи҆· съ небесе пришъ-
    τὸ πῦρ, τὸ σκιογραφῆσαν τὴν τοῦ θεϊκοῦ πυρὸς
25. ствиѥ божиꙗ о҅гн҄и· на^пои҅ же кѫпинѫ·
    ἐξ οὐρανοῦ που παρουσίαν, ἤρδευσε μέντοι τὴν βάτον,
26. не о҅пали· что о̑убо речеши о҅ правьдѣ· не
    οὐ κατέφλεξε δέ· τί ἂν εἴποις περὶ τῆς ἀληθείας, οὐκ
27. въ о҅гн҄ьнѣ пламени· нъ въ о҅браꙁѣ дъжде-
    ἐν πυρὶ φλογός, ἀλλ' ἐν σχήματι ὑε-
28. вѣ съходꙙштии· тъгда же а҅гг҄елъ сък^о-
    τὸν καταβαινούσης;” Τότε λοιπὸν ὁ ἄγγελος ἐξεπλή-
29. ньча повелѣниѥ ѥ҅го· и҅ къ дѣвици въшъ-
    ρου τὸ προσταχθὲν αὐτῷ· καὶ πρὸς τὴν παρθένον εἰσελ-
30. дъ въꙁъпи глагол҄ꙙ· Радоуи҅ сꙙ о҅брадова-
    θὼν ... ἐβόησε λέγων· Χαῖρε, κεχαριτω-

---

Iohannes Chrysostomus· In annuntiationem b· uirginis (25 March)