<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 120r >

1. шитъ· многа тѣлеса о̑умъръшиихъ вь҆-
   ψει, πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἀνα-
2. скрѣситъ· о҅тъ бесъмрьть҆на бо родивъ сꙙ
   στήσει· ἐκ γὰρ ἀθανάτου γεννηθείς,
3. съмрьть҆ о̑уморитъ· не моꙁи не вѣровати
   θανατώσει τὸν θάνατον. Μηκέτι ἀπιστήσῃς
4. да не въ винѫ въпадеши· о҅ н҄емъ бо гла-
   ἵνα μὴ ὑπὸ ἔγκλημα πεσῇς. Περὶ οὖ γὰρ λέ-
5. гол҄ѫ· о̑уже въ твоѭ̑ ѫ҅тробѫ слꙑшании҆-
   γω σοι, ἤδη εἰς τὴν σὴν κοιλίαν διὰ τῆς ἀκο-
6. мъ въскочи· твоѥѧ҆ ѫ҅тробꙑ поновьѥ҅-
   ῆς εἰσπεπήδηκε, τῆς σῆς γαστρὸς τὰ ἐγκαί-
7. ниꙗ творꙙ· ҅И дѣвица рече· да ти ѥ҅моу
   νια ἐπιτελῶν. Καὶ ἡ παρθένος εἶπεν· „Ἵνα τούτοις
8. вѣрѫ и҅мѫ· пръвоѥ ми о҅бличи· како
   συνθῶμαι, πρῶτόν με πληροφόρησον, πῶς
9. и҅ сꙑнъ вꙑшь҆н҄ꙗго и҅ сꙑнъ дауидовъ·
   καὶ υἱὸς Ὑψίστου καὶ υἱὸς Δαυΐδ
10. ѥ҅же о҅тъ мене хоштетъ сꙙ ꙗ҅коже глагол҄е-
    ὁ ἐξ ἐμοῦ μέλλων, ὡς λέ-
11. ши родити сꙙ на ꙁеми· ѥ҅моуже мѣниши
    γεις, τίκτεσθαι ἐν γῇ, αὐτὸν λέγεις
12. бꙑти беꙁъ о҅ть҆ца· то како дъва о҅ть҆ца на-
    ἀπάτορα καὶ πῶς τοὺς δύο πατέρα ἐκή-
13. рече· и҅ а҅гг҄елъ рече прь҆воѥ҆ вꙑкни ти тъ-
    ρυξας”. Καὶ ὁ ἄγγελος· „Πρῶτον μάνθανε καὶ οὕτ-
14. гда пь҆ри сꙙ· ѥ҅гда ти рекѫ сꙑнъ вꙑшь҆н҄ꙗ-
    ως ἀντίλεγε· ὅταν σοι εἴπω υἱὸς Ὑψίσ-
15. го· прѣжде вѣкъ бе страсти родивъшааго·
    του, τὸν πρὸ αἰώνων ἀπαθῶς γεννήσαντα
16. о҅ть҆ца наꙁнаменахъ· ѥ҅гда рекѫ сꙑнъ да-
    ἐσημανα, ὅταν δὲ εἴπω υἱὸς Δαυΐδ,
17. уидовъ· пон҄е тꙑ ѥ҅си о҅тъ о҅тьца дауи҅до-
    διὰ τό σε εἶναι ἐκ πατρὸς Δαυΐδ
18. ва тѣмь глаголахъ· прии҅мши и҅ꙁвѣсто
    εἴρηκα. Καὶ λαβοῦσα τὴν πληροφορίαν,
19. слово бесѣдꙑ моѥ҅ѧ храни· и҅ а҅ꙁъ бо робъ то-
    τοὺς λόγους μου φύλαττε· καὶ γὰρ ἐγὼ δοῦλός
20. го ѥ҅смъ· ѥ҅гоже тꙑ и҅маши ꙁь҆рѣти а҅кꙑ
    εἰμι ἐκείνου, ὃν μέλλεις ὁρᾶν ὡς
21. бога вь҆ себѣ дѣлаѭ̑шта· и҅ поуштенꙑи҆
    θεὸν ἐργαζόμενον ἐν σοι". Καὶ ὁ πεμφθεὶς
22. к н҄еи а҅ггелъ сице бесѣдовавъ о҅стави ѭ̑·
    πρὸς αὐτὴν ἄγγελος εἰπών, κατέλειψεν αὐτὴν.
23. ҅И мариꙗ вь҆ себѣ си раꙁмꙑшлꙗше· повѣдѣ
    Καὶ ἐν ἑαυτῇ διελογίζετο· „Ἀπαγγελῶ
24. ли се їѡ̑сифоу· и҅ли паче съкрꙑѭ̑ таи҅но-
    τῷ Ἰωσήφ, ἢ κρύψω τὸ μυστήριον μᾶλλον;
25. ѥ се· е҅да бѫдетъ сълъгалъ приходивꙑи҆·
    Εἴ γε ἆρα ἐψεύσατο ὁ ἐλθών,
26. почто ми гнѣвити ѧ҅ꙁꙑкъ старцоу· и҅ ꙗ҅-
    τί τέως καθ' ἑαυτῆς ἐρετίζω τὴν γλῶτταν τοῦ γέροντος”. Καὶ
27. коже сего сумь҆нѣа҅ше сꙙ· ѫ҅троба дьмѣꙿ-
    ὡς ταῦτα ἐσκέπτετο, ἡ κοιλία ὀγκωμένη προ-
28. ше сꙙ· и҅ младеништь ѫ҅трь҆ движаа҅ше
    έκυπτε, καὶ τὸ βρέφος ἐχόρευεν.
29. сꙙ· мариꙗ҅ же чꙿто сътворити не о̑умѣа҅-
    Μαρία τί πράξαι, ἐσκέπτε-
30. ше· многꙑ риꙁꙑ на ѫ҅тробѣ полагаѭ̑шти· г͞и помилоуи
    το, μυρία σκεπάσματα ἐπὶ τῇ γαστρὶ βάλλουσα

Iohannes Chrysostomus· In annuntiationem sanctissimae deiparae (25 March)