<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 117r >

1. сѫштиихъ въ лао҅дик҄ии҆· вь҆ пискоу-
   τῶν ὄντων ἐν τῷ παραδείσῳ Λαοδικείας ἐν τῷ ἐπισκο-
2. пи градѣ· и҅слѣдивъши въ слѣдъ
   πίῳ, ἐξιχνιάσασα τὰ ἴχνη
3. ѥ҅го приде въ к҄есариѭ҄· и пришъдъ-
   αὐτοῦ, ἦλθεν ἐν Καισαρείᾳ, καὶ εἰσελθοῦ-
4. ши посрѣдоу народа· припаде къ н^о-
   σα ἐν μέσῳ τοῦ ὄχλου καὶ προσπίπτει τοῖς πο-
5. гама свꙙтааго мѫченика· и҅ лиꙁаа-
   σὶν τοῦ ἅγιου Ἀρτέμονος, ὑπολείχου-
6. ше ноꙁѣ ѥ҅го· и҅ ставꙿши противѫ комі-
   σα τούτους, καὶ στᾶσα ἀντικρὺς τοῦ κόμη-
7. соу гласомъ чловѣчь҆скомъ глагола·
   τος φωνῇ ἀνθρωπίνῃ λέγει·
8. скврь҆нь҆ниче и҅ неподобь҆ниче· сꙑне
   “Μιαρώτατε καὶ ἀνόσιε υἱὲ
9. диꙗ҅вол҄ь· подроуже о҅гню· ѫ҅жико ть҆-
   τοῦ διαβόλου, σύντροφε τοῦ πυρός, συγγενὴ τοῦ σκό-
10. мѣ· почꙿто мѫчиши тако соуровѣ· ра-
    τους τί βασανίζεις τὸν δοῦλ-
11. ба божиꙗ а҅ртемона· се бо мь҆нѣ диви-
    ον τοῦ θεοῦ Ἀρτέμονα; Ἤδη γὰρ ἐμοῦ τοῦ ἀγρί-
12. ю҄моу животоу въ поустꙑн҄и живъшꙋ·
    ου ζώου ἐν ἐρημίαις οἰκήσαντος,
13. нꙑн҄ѣ же мѫжемъ симъ посълана бꙑ-
    νῦν δὲ διὰ τοῦ ἀνδρὸς τούτου ἀπεστάλ-
14. хъ въ градъ· дь҆несь҆ же дъва дьни ѥ҅-
    ην ἐν τῷ παραδείσῳ σήμερον γὰρ δύο ἡμέραι εἰ-
15. ста о҅тън҄елиже и҅ꙁидохъ и҅ꙁ града е҅пи-
    σίν, ἀφ᾽ οὗ ἐκ τοῦ παραδείσου ἐξῆλθον τοῦ ἐπι-
16. скоупь҆ꙗ· вь҆ꙁискаѭ҄шти и҅слѣдꙙ-
    σκόπου, ἀναζητῆσαι καὶ ἐξιχνιά-
17. шти моѥ҅го господина· доухомь бо
    σαι τὸν ἐμὸν δεσπότην· ὑπὸ πνεύματος
18. свꙙтꙑи҅мъ ноудима ѥ҅смъ· о҅бли-
    ἁγίου ἀναγκάζομαι ἐλέγ-
19. чити ти ꙁълꙑѧ҆ мꙑсли· се же вѣдꙑ
    ξαι σου τὴν δεινὴν ἐπίνοιαν. Τοῦτο γίνωσ-
20. бѫди бꙑл҄ꙗ· ꙗ҅ко рабъ божии҆ а҅ртемо-
    κε, πατρίκιε, ὅτι ὁ δοῦλος τοῦ θεοῦ Ἀρτέμ-
21. нъ· о҅тъмь҆штенъ бѫдетъ· дь҆вѣ б^о
    ων ἐκδικηθήσεται εἰς σέ· δύο γὰρ
22. птици въвръжете тꙙ въ клокоштѫ-
    ὄρνεα ... χαλάσουσίν σε εἰς κοχλάζον-
23. штъ конобъ· и҅ пль҆ти твоѧ вь҆сꙙ съвь҆-
    τα λέβηταν, καὶ αἱ σάρκες σου
24. рꙙтъ и҅ сокомъ сꙙ сътворꙙтъ· ꙗ҅ко
    ὡς χυλὸς γενήσονται, ὅτι
25. правь҆дьна мѫжа и҅ прѣподобьна
    δίκαιον ἄνδρα
26. христосова· тако соуровѣ мѫчилъ
    τοῦ Χριστοῦ ἐβασάνισ-
27. ѥ҅си· раꙁгнѣвавъ же сꙙ комисъ· ꙗ҅-
    ας”. Θυμωθεὶς οὖν ὁ κόμης, ὅ-
28. ко дивиимъ животомъ слꙑшитъ·
    τι ὑπὸ τοῦ ἀγρίου ζῴου ταῦτα ἀκούει,
29. повелѣ вои҅номъ свои҅мъ· да пробо-
    κελεύει τοῖς στρατιώταις ἐκκεντῆ-
30. дѫтъ ѭ҄· о҅на же велми о҅тъскочивъши
    σαι αὐτήν. Ἡ δὲ μέγα ἀποπηδήσασα

---

Vita Artemonis (24 March)