<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 116r >

1. к н҄емоу комисъ· тако ми великѫѭ҄
   αὐτῷ ὁ κόμης· „Μὰ τὴν μεγάλην
2. богꙑн҄ѫ а҅ртемѫ· и҅ двоѥнадесꙙте-
   θεὰν Ἀρτέμιν καὶ τὸν δωδεκάκ-
3. лоучь҆ноѥ сльнь҆це· а҅ште ми не и҅спо-
   τινον ἥλιον· ἐὰν μή μοι ὁμολο-
4. вѣси коѥ҅ѭ҄ силоѭ҄ и҅ꙁмори нарочитꙑ-
   γήσῃς, ποίᾳ δυνάμει ἀπέκτεινας τοὺς ἐπιφο-
5. ѧ сиѧ ꙁмиѧ· то мѫчѫ тꙙ по вьсѣмъ
   νεῖς τούτους δράκοντας, τιμωρήσομαί σε κατὰ
6. о҄удомъ· свꙙтꙑи҆ а҅ртемонъ глаго-
   μέλος”. Ὁ ἅγιος Ἀρτέμων λέ-
7. ла силоѭ҄ христосовоѭ҄· и҅ рафаи҅ла
   γει· „Διά τῆς δυνάμεως τοῦ θεοῦ μου καὶ Ῥαφαὴλ
8. а҅рхагг҄ела ꙁвѣри сиѧ и҅ꙁморихъ· ко-
   τοῦ ἀρχιστρατήγου τὰ θηρία ἀπέκτεινα". Ὁ κό-
9. мисъ глагола распꙙтꙑи нашимъ
   μης λέγει· „Ὁ σταυρωθεὶς ... ὑπὸ τοῦ ὑμετέρου
10. родомъ· ѥ҅да можетъ силѫ и҅мѣти·
    γένους οὐ δύναται “δύναμιν ἔχειν”
11. Свꙙтꙑи а҅ртемонъ глагола· о҅мраче-
    Ἀρτέμων ἔφη· „Ἐσκοτισμέ-
12. не о҄умомъ· ꙁмиѥ҆ о҅бьветь҆шавьші-
    νε τῇ διανοίᾳ, ὄφις πεπαλαιωμέ-
13. ꙗ· рабе дь҆бри о҅гн҄ьнꙑѧ· ѥ҅ште ли
    νε, υἱὲ τοῦ ταρτάρου, ἀκμὴν οὐ
14. сꙙ о҅тъмештеши не хотꙙ слꙑшати·
    συνείς,
15. ꙗ҅ко силоѭ҄ божиѥ҅ѭ҄ ꙁвѣриѥ и҅ꙁмь-
    ὅτι διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Χριστοῦ μου τὰ θηρία ἀπ-
16. рѣшꙙ· тъгда повелѣ комисъ· же-
    έκτεινα". Τότε ... ὁ ἄνομος ἐκέλευσεν ἐσχάραν σι-
17. лѣꙁнъ о҅дрь҆ць҆ раждешти· и҅ о҅тъ
    δηρᾶν πυρωθῆναι καὶ ἀπὸ
18. пльтии ѥ҅го о҄удꙑ о҅търѣꙁовати·
    τῶν μελῶν αὐτοῦ κόπτεσθαι ...
19. и҅ глагола кꙿ н҄емоу комись· види-
    καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ κόμης· „Ὁ-
20. ши ли старче· како пльти твоѧ нꙑ-
    ρᾷς, γηράλεε, πῶς αἱ σάρκες σου ἄρ-
21. н҄ѣ трошꙙтъ сꙙ огн҄емъ· правьдни҆-
    τι δαπανῶνται πυρί”. Ὁ δὲ μάρτυς Χριστοῦ
22. къ же вь҆ꙁь҆рѣвъ на небо глагола·
    ἀτενίσας εἰς τὸν οὐρανόν, εἶπεν·
23. господи исоу хрь҆сте не прости нечі-
    “Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, μὴ συγχωρήσῃς πατρικίῳ
24. стааго комиса· ѥ҅лма дръꙁнѫ на
    τῷ κόμητι, ἀνθ' ὧν ἐτόλμησεν εἰς
25. мꙙ се сътворити ми· нъ виждъ го-
    ἐμὲ ταῦτα πρᾶξαι, ἀλλ' ἰδὲ, κύ-
26. споди· ꙗ҅ко и҅мене твоѥ҅го ради се
    ριε, ὅτι διὰ τὸ ὄνομά σου ... ταῦτα
27. приѥ҅мь҆ѭ҄· даждъ ми о҄убо тръпѣ-
    πάσχω. Δὸς οὖν μοὶ ὑπομο-
28. ниѥ· да до конь҆ца о҅срамитъ сꙙ·
    νήν, ἵνα τελείως καταισχυνθῇ.
29. о҄услꙑши боже молитвꙑ раба сво-
    Ἐπάκουσον, ὁ θεός, τῆς προσευχῆς
30. ѥ҅го· и҅ мол҄ениꙗ моѥ҅го господи савао҅ѳꙿ·
    καὶ τῆς δεήσεως τοῦ δούλου σου. Κύριε Σαβαώθ,

Vita Artemonis (24 March)