<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 108r >

1. ва ѭ҄· кон҄емъ граждъ сътворивъ ѭ҄·
   πᾶσαν γὰρ ἵππων φάτνας ἐπλήρωσεν,
2. а҅ о҅лтарь своѥ҅моу кон҄оу о҅тълѫчи ста-
   τὸν δὲ τόπον τοῦ ἁγίου θυσιαστηρίου τῷ ἰδίῳ ἵππῳ εἰς φάτνην ἀπένειμ-
3. ꙗ҅ти· такова же и҅ таковаꙗ ꙁъла чь҆-
   εν. Τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα δεινὰ
4. стьнѣи божии цръкви покаꙁа· на то-
   τοῖς θείοις σεβάσμασιν ἐπέδειξε. Καὶ δὴ τοῦ-
5. го о҄убо нечь҆стивааго рать҆ вь҆ста о҅тъ
   τον πόλεμος Ἀσσυρίων ἐκάλεσε αὐτῷ
6. а҅сурии҆· и҅ ноужда ѥ҅моу бѣа҅ше и҅ти во-
   καὶ κατήπειγεν αὐτὸν ἡ ἀνάγκη.
7. и· тъ же и҅схождаа҅ше на рать҆· и҅дѫ-
   Ἐξήρχετο μὲν οὖν οὗτος ἐπὶ τὸν πόλεμον.
8. штоу же ѥ҅моу на пѫть҆· нѣкотории
   Κατὰ δὲ τὴν ὁδόν τινες
9. пристѫпивъше кꙿ н҄емоу· навадишꙙ
   τούτῳ προσελθόντες ἐνδιέβαλλον
10. на праведника дометиа· тъгда то-
    τὸν δίκαιον. Τότε ὁ τύραν-
11. мител҄ь сладь҆цѣ прии҅мъ вадивъшꙙ-
    νος ἀσμένως δεξάμενος τοὺς διαβάλλον-
12. ѧ҅ тꙑѧ· о҅тъвѣшта глагол҄ꙙ шъдъ-
    τας ... ἀπεκρίνατο λέγων· „... ἐλ-
13. ше    приведѣте ми и҆· то слꙑшавъше
    θὼν ἀμείψομαι αὐτόν". Καὶ ἀκούσαντες
14. о҅каании҆ ради бꙑшꙙ славꙙште томі-
    οἱ δείλαιοι ἠγάλλοντο ἐπευχόμενοι τῷ τυ-
15. телꙗ· да твръдо и҅ непостѫпь҆но бѫ-
    ράννῳ ἑδραίαν καὶ ἀμετανόητον γενέσ-
16.    детъ· и҅же о҅тъ н҄его на крь҆сть҆ꙗ҅-
    θαι παρ᾽ αὐτοῦ τὴν εἰς τοὺς Χριστια-
17.     нꙑ бѣшениѥ· и҅ текꙿше къ пеште-
    νοὺς μανίαν. Καὶ δραμόντες εἰς τὸ σπήλαι-
18.   рѣ ст꙯аа҅го дометиꙗ҅на· видѣшꙙ
    ον τοῦ ἁγίου Δομετίου εἶδον
19. и҆ а҅кꙑ а҅гг҄ельскъ о҅браꙁъ и҅мѫшта·
    αὐτὸν ὡσεὶ ἀγγέλου μορφὴν ἔχοντα,
20. стоѧ҅шта и҅ протꙙгъша рѫцѣ на небо·
    ἑστῶτα καὶ τεταμένας ἔχοντα τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανὸν
21. и҅ добродарьствънѫѭ҄ пѣснь҆ въспоу-
    καὶ τὴν εὐχαριστήριον ᾠδὴν ἀναπέμ-
22. штаѭ҄шта богоу· коупꙿно съ дьвѣма о҄у-
    ποντα τῷ θεῷ ἅμα τοῖς
23. ченикома свои҅ма· и҅ прь҆воѥ о҄убо оужа-
    αὐτοῦ μαθηταῖς ... Καὶ πρῶτον μὲν ἔκθαμ-
24. сни бꙑвъше· глаголаахѫ дроугъ къ
    βοι γενόμενοι ἔλεγον πρὸς ἀλλή-
25. дроугоу· како о҄убо въꙁможемъ при-
    λους· “Τί ἂν δυνησόμεθα ἐπι-
26. стѫпити къ таковоуо҄умоу мѫчите-
    θεῖναι κατὰ τοῦ τοιούτου ἀν-
27. лю· и҅ли кѫѭ҄ винѫ обрꙙштемъ на п^о-
    δρὸς ἡ ποίαν αἰτίαν εὑρήσομεν εἰς πρόφασιν τοῦ ἀ-
28. гоубь҆ѥниѥ ѥ҅го· ѥ҅да прио҅брꙙштемꙿ
    νελεῖν αὺτόν;” ... „... μὴ κτησώμεθα
29. грѣхъ себѣ· дроуꙁии҅ же глаголаахѫ·
    ἁμαρτίαν". Ἄλλοι δὲ ἔλεγον·
30. о҅тъженѣмъ и҅ о҅тъ прѣдѣлъ сихъ·
    “Διώξωμεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὁρίων τούτων

Vita Dometii Persae (et discipulorum eius) (23 March)