<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 104r >

1. ца· тъгда видѣвъ саторнинъ божиѭ̑
   χοῦ. Τότε ὁρῶν Σατορνῖνος, τῇ χάριτι
2. благодѣтиѭ̑ множꙙштѫ сꙙ брати-
   τοῦ θεοῦ αὐξανομένην ἀδελφό-
3. ѭ̑· многѫ и҅мꙑ любь҆ве къ рабоу бо-
   τητα ... πολλὴν ἔχων στοργὴν πρὸς τὸν δοῦλον τὸν θε-
4. жию̑· о҅тъдастъ ѥ҅моу вь҆се то село· да
   οῦ, ἐκόμισεν αὐτῷ τὰ δικαιώματα τοῦ παντὸς τόπου, ὅπως
5. бѫдетъ властиѭ̑ ѥ҅моу на манасти-
   αὐτῷ ἐλεύτερος ὑπάρχῃ ὁ τόπος τῆς μο-
6. ръ· бѣа҅ше же блаженꙑи ꙗ҅ко свѣтил^о
   νῆς. Ἧν δὲ ὁ μακάριος ὥσπερ φωστὴρ
7. вь ть҆мнѣ мѣстѣ свь҆тꙙ сꙙ· а҅ште же
   ἐν αὐχμηρῷ τόπῳ διαλάμπων εἴ ποτε δὲ
8. сꙙ сълоучаа҅ше къгда и҅дѫштоу ѥ҅моу
   ἐγένετο ἀπιόντι αὐτῷ
9. въ градꙑ съ въꙁъвавъшии҅мъ ѥ҅го въ
   εἰς τὴν πόλιν, προσκαλουμένων αὐτὸν τινῶν
10. домꙑ своѧ благословь҆ѥ҅ниꙗ ради·
    ἐπὶ τῷ εὐλογῆσαι τοὺς οἴκους αὐτῶν,
11. ти а҅ште прошаа҅ше кто о҅тъ ништии҅-
    εἰ προσῆλθεν αὐτῷ τις τῶν ἐνδε-
12. хъ нѣчь҆со дати себѣ· то а҅ште сꙙ съ-
    ῶν, εἰ συν-
13. лоучаа҅ше не и҅мѣти ѥ҅моу ничь҆соже да-
    έβη μὴ βαστάζειν αὐτόν τι πρὸς τὸ δοῦ-
14. ти ѥ҅моу· то котꙑгѫ сьвлѣкъ съ себе
    ναι, ἀπεδύετο τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ,
15. дадѣаше ништоуо̑умоу· тако же тв^о-
    καὶ ἐδίδου τῷ πτωχῷ. Οὕτως δὲ ἐτέ-
16. раа҅ше вь҆са лѣта житиꙗ своѥ҅го· го-
    λει πάντα τὸν χρόνον τῆς ζωῆς αὐτοῦ, τῷ κυ-
17. сподоу работаѧ въ молитвахъ прѣбꙑ-
    ρίῳ δουλεύων, τῇ προσευχῇ προσκαρ-
18. ваѧ· любострань҆ниѥ творꙙ· ниште-⁘
    τερῶν, τὴν φιλοζενίαν ἐκτελῶν, τὴν φιλο-
19. любиѥ ꙁастѫпаѧ· памꙙть҆ свꙙтꙑи҅-г꙯и
    πτωχίαν ὑπερασπιζόμενος, ταῖς μνείαις τῶν ἁγί-
20. хъ творꙙ· добродръꙁостенъ· некото-по-
    ων κοινωνῶν, εὐπαῤῥησίαστος, ἄμα-
21. ричьнъ беꙁълобенъ· беꙁгнѣвь҆нъ· мі-
    χος, ἀνεξίκακος, ἀόργητος,
22. поо̑учаливъ· въ кротости о̑учꙙ при- лоу-
    διδακτικός, ἐν πρᾳότητι διδάσκων τοὺς ἀντιδια-
23. ходꙙштꙙѧ къ правѣи҅ вѣрѣ· ꙁапо- ї ре-
    τιθεμένους τῇ ὀρθῇ πίστει, ὑποτιθέ-
24. вѣдаѧ и҅ сь҆вѣдѣтель҆ствоуѧ о҅ вь҆сѣ-тъ-
    μενος καὶ μαρτυρώμενος πᾶ-
25. хъ· и҅сповѣдати и҅ славити· нераꙁꙿ- ка
    σιν ὁμολογεῖν καὶ δοξάζειν τὴν ἀδιαί-
26. дѣлꙗѥ҅мѫѭ̑ и҅ коупꙿносѫштѫѭ̑ тро- амі-
    ρετον καὶ ὁμοούσιον Τριά-
27. и҅цѫ· о҅ть҆ца и҅ сꙑна и҅ свꙙтааго доуха· н
    δα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος,
28. ꙗ҅ко тѣмъ доброчь҆стънꙑи҅мъ и҅сповѣ-⁘
    ὅτι ἐν αὐτῇ τῇ εὐσεβεῖ ὁμο-
29. дании҅мъ· съпасениѥ чловѣчь҆ско
    λογίᾳ ἡ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων

Vita Isaacii monachi (21 March)