<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 075v >

1. тъ ти ꙁакони и҅стиннии҆· не вѣдѫште бо
   σιν οὗτοι νόμοι ἀγνοοῦντες
2. то творꙙтъ· хоулѫ творꙙтъ къ своѥ҅моу г^о-
   βλασφημοῦσιν εἰς τὸν ἑαυτῶν κύ-
3. сподоу и҅ благодѣтелю· а҅ꙁъ же жь҆рѫ бо-
   ριον καὶ εὐεργέτην. Ἐγὼ δὲ θύω τῷ θε-
4. гоу моѥ҅моу їс꙯ хс꙯оу· и҅ томо҄у ѥ҅дномоу слꙋ-
   ῷ μου Χριστῷ Ἰησοῦ καὶ αὐτῷ μόνῳ λα-
5. гоуѭ҄· а҅риꙗ҅нъ воѥ҅вода раꙁгнѣвавъ сꙙ ре-
   τρεύω”. Ἀρειανὸς ὁ ἡγεμὼν ὀργισθεὶς ἔ-
6. че· ꙁълаа главо дръꙁнѫ ли досадити до-
   φη· „Κακὴ κεφαλή, ἐτόλμησας ἐνυβρίσαι τοὺς καλλι-
7. брꙑѧ нашꙙ цр꙯ꙙ· и҅ ст꙯ꙑѧ и҅мъ ꙁаконꙑ и҅-
   νίκους ἡμῶν βασιλεῖς καὶ τοὺς θειοτάτους αὐτῶν νόμους τοὺς
8. же сѫтъ поуштени намъ о҅ть҆ н҄ихъ· на о҅-
   καταπεμφθέντας ἡμῖν ὑπὸ τῆς αὐτῶν φιλανθρωπίας ἐπὶ τῇ κοι-
9. бьштеѥ съпасениѥ· Савинъ глагола до-
   νῇ σωτηρίᾳ;”. Σαβῖνος λέγει· „Εὖ
10. брѣ да вѣси воѥ҅вода· ꙗ҅коже николиже
    ἶσθι, ἡγεμών, ὡς οὐκ ἄν ποτε
11. жръти и҅мамъ богомъ твои҅мъ· а҅ште
    θύσω τοῖς θεοῖς σου κἂν
12. съ вьсѣмъ вь҆спрѣштениѥ҅мъ повели-
    μετὰ πάσης ἀπειλῆς προστάσ-
13. шиши· воѥвода се о҄услꙑшавъ рече·
    σῃς”. Ὁ ἡγεμὼν ταῦτα ἀκούσας ἔφη·
14. а҅ꙁъ же нꙑнꙗ о҅баче съ милостиѭ҄ ти прі-
    „Ἐγὼ μὲν ἐν τῷ τέως φιλανθρώπως σοι προσ-
15. хождѫ· бесъмрътънꙑихъ ради богъ
    έρχομαι διὰ τὴν τῶν ἀθανάτων θεῶν
16. милости· и҅сповѣждъ о҄убо ꙗ҅ко сѫтъ бо-
    εὐμενείαν· ὁμολόγησον οὖν εἶναι
17. ꙁи и҅стинь҆нии҆· благодѣть҆нии҆· а҅ште
    τοὺς εὐεργέτας ἀληθεῖς θεούς· εἰ
18. ли ни мь҆сти и҅ мѫкꙑ ѥ҅же ти бѫдѫтъ о҅тъ
    δὲ μή γε αἱ τιμωρίαι καὶ αἱ βάσανοι αἱ δι'
19. мене сътворити тꙙ и҅мѫтъ вѣдѣти·
    ἐμοῦ σοι μέλλουσαι προσφέρεσθαι ποιήσουσί σε γνῶναι,
20. ꙗ҅ко сѫтъ и҅стиньниї боꙁи· ст꙯ꙑи҆ савинꙿ
    ὅτι εἰσὶν ἀληθεῖς θεοί”. Ὁ ἅγιος Σαβῖνος
21. о҅тъвѣшта· не и҅маши тꙑ мене никак^о-
    ἀπεκρίνατο· „Οὐκ ἐκφοβήσεις μέ ποτε
22. же въспрѣштаѧ мьнѣ мѫками· воѥ҅-
    ἀπειλῶν μοι βασάνους”. Ὁ ἡγε-
23. вода глагола повелѣно ѥ҅ ст꙯ꙑи҅ми и҅ чьстъ-
    μὼν λέγει· „Προστέτακται διὰ τῶν θείων καὶ σεπ-
24. нꙑи҅ми ꙁаконꙑ раꙁличь҆нꙑи҅ми мѫка-
    τῶν νόμων ἁρμόσασθαι ἡμᾶς ποικίλοις βασαν-
25. ми мѫчити тꙙ· а҅ште о҄убо въ непокорѣ
    ιστηρίων ὀργάνοις πρὸς τὰ λεγόμενα παρὰ σοῦ, εἰ ἄρα ἀπειθὴς
26. прѣбꙑваѥ҅ши· ст꙯ꙑи савинъ глагола·
    διαμένῃς”. Ὁ ἅγιος Σαβῖνος λέγει·
27. а ҅ште тако о҄устрашимъ сꙙ ꙁемънꙑѧ
    „Εἰ οὕτως ἀποδειλιάσωμεν πρὸς τὰς ἐπιγείους
28. мѫкꙑ и҅ мь҆сти· ѧ҅же а҅ште и҅ многꙑ сѫ-
    βασάνους καὶ τιμωρίας, αἵτινες, ὅσαι ἐὰν ὦσιν,
29. тъ· не могѫтъ въи҅нѫ и҅ при҅сно дръ-
    οὐ δύνανται εἰς τὸ διηνεκὲς οὐδὲ ἀδιαλείπτως κατ-
30. дръжати вь се мѫчимааго· жрътиꙗ раді
    έχειν ἐν αὐταῖς τὸν κολαζόμενον ἕνεκεν τοῦ μὴ θύειν

Vita (Passio) Sabini (13 March)