<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 070v >

1. кнꙙꙁꙁи же велꙿми вь҆ꙁпивъше вь҆смиꙗ҅шꙙ
   Οἱ δὲ ἄρχοντες μέγα βοήσαντες ἀνεγέλασαν
2. сꙙ· и҅ лепидонъ ѥ҅го начꙙ клꙙти· піѡ̑ниї
   καὶ ὁ Λέπιδος αὐτῷ κατηράσατο. Ὁ δὲ Πιόνιος
3. же вь҆ꙁь҆пи богъ вѣренъ и҅ не постꙑдите
   ἐβόα· „Θεοσέβειαν αἰδέσθητε,
4. сꙙ· правдѫ почь҆тѣте· и҅же сѫтъ тъчни
   δικαιοσύνην τιμήσατε, τὸ ὁμοιοπαθὲς
5. а҅кꙑ и҅ вꙑ поꙁнаи҅те· ꙁакономъ вашимъ
   ἐπίγνωτε, τοῖς νόμοις ὑμῶν
6. послѣдоуи҅те· Насъ мѫчии҅те а҅кꙑ и҅ не п^о-
   κατακολουθήσατε. Ἡμᾶς κολάζετε ὡς μὴ πει-
7. кар҄ѣѭ̑ште сꙙ· и вꙑ не покарѣѥ҅те сꙙ· мѫ-
   θομένους, καὶ ὑμεῖς ἀτειθεῖτε· κο-
8. чити повелѣно вꙑ ѥ҅стъ а҅ не ноудити· и҅
   λάζειν ἐκελεύσθητε, οὐ βιάζεσθαι”. Καὶ
9. к н҄емоу роуфинъ кто прѣдъстоѧ· въ рит^о-
   πρὸς αὐτὸν Ῥουφῖνός τις παρεστὼς τῶν ἐν τῇ ῥητο-
10. рь҆стѣи хꙑтрости· сии рече стани пиѡ̑ні-
    ρικῇ διαφέρειν δοκούντων εἶπεν· „Παῦσαι, Πιόνι-
11. ѥ не величаи҅ сꙙ· о҅ни ъ же к н҄емоу· то ли ти сѫ
    ε, μὴ κενοδόξει”. Ὁ δὲ πρὸς αὐτόν· „Αὗταί σου αἱ
12. риторъства· то ли сѫтъ твоѧ кн҄игꙑ· тѣ-
    ῥητορείαι; Ταῦτά σου τὰ βιβλία; Ταῦ-
13. хъ сократъ о҅тъ аѳинеи не пострада· тои҅
    τα Σωκράτης ὑπὸ Ἀθηναίων οὐκ ἔπαθεν...
14. ли сократъ и҅ а҅ристидъ· и҅ а҅наѯархъ· и҅ про-
    Ἆρα Σωκράτης καὶ Ἀριστείδης καὶ Ἀνάξαρχος καὶ οἱ λοι-
15. чии҆ величаа҅хѫ сꙙ· и҅мже и҅ философиѭ̑ и҅
    ποὶ ἐκενοδόξουν... ὅτι καὶ φιλοσοφίαν καὶ
16. правꙿдѫ· и҅ тръпѣниѥ любьꙗ҅хѫ· ѥ҅динъ
    δικαιοσύνην καὶ καρτερίαν ἤσκησαν”... Εἷς
17. же нѣкꙑи въ санѣ и҅ славѣ мирь҆стѣи҆ сꙑ
    δέ τις τῶν ἐν ὑπεροχῇ καὶ δόξῃ κοσμικῇ...
18. рече· не кличи піѡ̑ниѥ· пиѡ̑нии рече не
    εἶπεν· „Μὴ κρᾶζε, Πιόνιε”. Ὁ δὲ πρὸς αὐτόν· „Καὶ μὴ
19. ноуди нъ крадѫ раждъꙁи и҅ сами вь҆ н҄ѫ вь҆-
    βιάζου· πῦρ ἄναψον καὶ ἑαυτοῖς ἀνα-
20. лѣꙁемъ· терентии҅ же кꙿто о҅тъ народа въ-
    βαίνομεν”. Τερέντιος δέ τις ἀπὸ τοῦ ὄχλου ἀν-
21. скрича· вѣсте ꙗ҅ко си ї и҅нѣхъ поваждаѥ҅тꙿ
    έκραξεν· „Οἴδατε ὅτι οὗτος καὶ τοὺς ἄλλους ἀνασοβεῖ
22. да не жь҆рѫтъ· да о̑уже о̑убо· вѣнь҆ца въꙁл^о-
    ἵνα μὴ θύσωσιν;”. Λοιπὸν οὖν στεφάνους ἐπετί-
23. жишꙙ на нꙗ· о҅на же растръꙁавъша о҅тъме-
    θεσαν αὐτοῖς· οἱ δὲ διασπῶντες αὐτοὺς ἀπέρ-
24. таꙿста· димосии҅ же стоꙗаше дръжꙙ коуми-
    ριπτον. Ὁ δὲ δημόσιος εἱστήκει τὸ εἰδωλό-
25. рь жрътвънꙑи҆· не же съмѣа҅ше къ комоу
    θυτον κρατῶν· οὐ μέντοι ἐτόλμησεν
26. блиꙁъ пристѫпити· нъ самъ прѣдъ вь҆сѣ-
    ἐγγύς τινος προσελθεῖν, ἀλλ' αὐτὸς ἐνώπιον πάν-
27. ми димѡ̑сии и҅ꙁѣ о҅тъ н҄его· кричꙙште-
    των κατέφαγεν αὐτὸ ὁ δημόσιος. Κραζόν-
28. ма же и҅ма крь҆стиꙗ҅на ѥ҅свѣ· не о҅брѣтъше
    των δὲ αὐτῶν· „Χριστιανοί ἐσμεν”, μὴ εὑρίσκοντες
29. что и҅матъ сътворити· пакꙑ вь҆ темни-
    τὸ τί ποιήσωσιν... ἀνέπεμψαν... πάλιν εἰς τὴν φυλα-
30. цѫ ведошꙙ· и народъ рѫгааше сꙙ и҅ ꙁао̑ушаꙿ-
    κήν, καὶ ὁ ὄχλος ἐνέπαιζε καὶ ἐρράπι-

Vita (Passio) Pionii presbyteri Smirnae (12 March)