<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 066v >

1. ко добро ѥ҅стъ жити· нъ о҅но о̑ун҄е ѥ҅стъ ѥ҅го-
   τι καλόν ἐστι τὸ ζῆν, ἀλλ' ἐκεῖνο κρεῖσσον ὃ
2. же мꙑ любимъ· и҅ свѣтъ о҅нъ и҅стинънъи҆·
   ἡμεῖς ἐπιποθοῦμεν· καὶ τὸ φῶς, ἀλλ' ἐκεῖνο τὸ ἀληθινόν.
3. и҅ се же о̑убо вь҆се добро· и҅ ненавидꙙште
   Καὶ ταῦτα μὲν οὖν ἅπαντα καλά· καὶ... μισοῦντες
4. дѣла бж꙯иꙗ бѣгаѥ҅мъ· нъ и҅нѣхъ бол҄ь-
   τὰ ἔργα τοῦ θεοῦ φεύγομεν, ἀλλ' ἑτέρων μεγάλ-
5. шъ хоштемъ· а҅ сихъ прѣо҅бидимъ· а҅леѯа-
   ων ὑπερβολῇ τούτων καταφρονοῦμεν... Ἀλέξαν-
6. ндръ къбо го лѫкавъ мѫжь҆ рече· послоу-
   δρος δέ τις ἀγοραῖος πονηρὸς ἀνὴρ εἶπεν· „Ἄκου-
7. шаи҆ насъ піо҅ниѥ· піо҅нии҆ рече тꙑ мене
   σον ἡμῶν, Πιόνιε”. Πιόνιος εἶπεν· „Ἔπιλαβοῦ σὺ παρ' ἐμοῦ
8. послоушаи҆· ѥ҅же бо тꙑ вѣси вѣдѣ· а҅ ѥ҅же
   ἀκούειν· Ἃ γὰρ σὺ οἶδας οἶδα, ἃ δὲ
9. а҅ꙁъ вѣдѣ тꙑ не вѣси· а҅леѯанꙿдръ же вь҆-
   ἐγὼ ἐπίσταμαι σὺ ἀγνοεῖς”. Ὁ δὲ Ἀλέξανδρος ἠθέ-
10. схотѣ порѫгати сꙙ ѥ҅моу· и҅ рече нарѫга-
    λησεν αὐτοῦ καταγελᾶν... καί φησιν εἰρω-
11. ѧ҅ сꙙ· а҅ сиѧ ѫ҅ꙁꙑ чьсо ради сѫтъ на тебѣ·
    νείᾳ· „Ταῦτα δὲ διὰ τί;”.
12. піонии҆ рече сего ради· да не прѣходꙙште·
    Πιόνιος εἶπεν· „Ταῦτα ἵνα μὴ διερχόμενοι
13. града вашего· пораꙁоумѣѭ̑тъ нꙑ· ꙗ҅к^о
    τὴν πόλιν ὑμῶν ὑπονοηθῶμεν ὡς
14. жъръше и҅ о҅скврънивъше сꙙ придохомъ·
    μιαροφαγήσοντες προσεληλύθαμεν,
15. и҅ да о̑увѣсте а҅кꙑ и҅ не въпрашати сꙙ ве-
    καὶ ἵνα μάθητε ὅτι οὐδὲ ἐπερωτᾶσθαι ἀξι-
16. лимъ· нъ въ темницѫ и҅демъ по вол҄и·
    οῦμεν... ἀλλ' εἰς τὴν φυλακὴν ἀπερχόμεθα,
17. а҅ не а҅кꙑ инѣхъ не по воли҅ вол҄еѭ̑· ·и ҅ насъ въсхꙑ-
    καὶ ἵνα μὴ ὡς τοὺς λοιποὺς βίᾳ ἡμᾶς συναρ-
18. тивъше ведете· нъ и҅мꙿже носимъ ѫ҅ꙁꙑ о҅-
    πάσαντες ἀπαγάγητε, ἀλλὰ διὰ τὸ φορεῖν δεσμὰ ἐά-
19. ставите насъ· не бо съ ѫ҅ꙁами вь҆ведете на-
    σητε· τάχα γὰρ μετὰ δεσμῶν οὐκ εἰσηγάγετε ἡ-
20. съ къ коумиромъ вашимъ· ти тако а҅-
    μᾶς εἰς τὰ εἰδωλεῖα ὑμῶν”. Καὶ οὕτως ὁ Ἀ-
21. леѯандръ помлъча· пакꙑ же о҅нѣмъ м^о-
    λέξανδρος ἐφιμώθη. Καὶ πάλιν ἐκείνων... παρακαλ-
22. лꙙште сꙙ ѥ҅моу· о҅номоу глагол҄ѫштоу
    ούντων αὐτὸν κἀκείνου λέγοντος·
23. ѥ҅моу· тако о̑уставихомъ и҅ о̑устръми-
    „Οὕτω κεκρίκαμεν”
24. хомъ· и҅ много о҅бличаѧ и҅хъ· и҅ о҅ бѫдѫ-
    καὶ πολλὰ ἐλέγχοντος αὐτοὺς καὶ περὶ τῶν μελ-
25. штии҅хъ съповѣдаѧ и҅мъ· Алеѯандръ
    λόντων ἀπαγγέλλοντος αὐτοῖς ὁ Ἀλέξανδρος
26. рече· чꙿто о̑убо на потрѣбѫ сѫтъ намъ
    εἶπεν· „Τίς γὰρ χρεία ἐστί...
27. словеса си ваша· и҅миже и҅ недостои҅ни ѥ҅-
    τῶν λόγων ὑμῶν τούτων ὁπότε οὐκ ἔξεστιν ὑμᾶς
28. сте жити· народоу же хотꙙштоу поꙁоръ
    ζῆν”. Τοῦ δὲ δήμου βουλομένου ἐκκλησίαν
29. съборънꙑи творити· да то о̑услꙑшꙙтъ
    ἐν τῷ θεάτρῳ ποιεῖν, ἵνα ἐκεῖ ἀκούσωσι
30. паче· ции҆ о҅тъ стратига пришедъше пѡ̑-
    πλείονα, κηδόμενοί τινες τοῦ στρατηγοῦ προσελθόντες τῷ... Πο-

Vita (Passio) Pionii presbyteri Smirnae (12 March)