<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 062v >

1. ѥ҅моу· ꙁаклинаѭ̑ тꙙ о҅ велицѣи҆ силѣ вьсе-
   αὐτῷ· „Ὀρκίζω σε κατὰ τῆς μεγάλης δυνάμεως
2. дръжителꙗ бога· повѣждь҆ ми кꙿто тꙑ
   τοῦ θεοῦ ἀπάγγειλόν μοι, τίς
3. ѥ҅си· и҅ что ѥ҅стъ и҅мꙙ твоѥ҆· о҅нъ же рече
   εἶ σύ, καὶ τί τὸ ὄνομά σου. Ὁ δὲ εἶπε
4. к н҄емоу· и҅ ѥ҅же въпрашаѥ҅ши и҅мене м^о-
   πρὸς αὐτόν· „Καὶ ἵνα τί ἐρωτᾷς τὸ ὄνομά μου;
5. ѥ҅го· то и҅ то чоудъно ѥ҅стъ· о҅баче а҅ꙁъ ѥсмъ
   Καὶ τοῦτό ἐστι θαυμαστόν· πλὴν ἐγώ εἰμι
6. о̑убогꙑи҆· пришедꙑи҆ к тебѣ ѥ҅гда бѣ
   ὁ πτωχὸς ὁ ἐλθὼν πρὸς σὲ
7. въ манастꙑри ст꙯ааго а҅нь҆дреа а҅посто-
   εἰς τὴν μονὴν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέου,
8. ла· нарицаѥ҅мааго клио҅скаръ· ѥ҅гда сѣ-
   τὴν ἐπονομαζομένην Κλοιοσκαύρην, ὅτε ἐκα-
9. дѣа҅ше въ ꙁ хꙑꙁинѣ и҅ писаа҅ше· ѥ҅моуже
   θέζου εἰς τὴν κέλλαν σου καὶ ἐκαλλιγράφεις, ᾧτινι
10. да дъва на десꙙте ꙁлатицъ· и҅ съребръ-
    δέδωκας τὰ δώδεκα νομίσματα καὶ τὸ ἀργύρ-
11. нꙑи блюдъ и҅же ти бѣ посълала съ коуци-
    εον σκουτέλιον, ὅπερ σοι ἀπέστειλε μετὰ βρεκ-
12. ѭ̑ блаженаꙗ сиа҅виа мати твоꙗ· и҅ да о̑у-
    τῶν ἡ μακαρία Σιλβία ἡ μήτηρ σου· καὶ ἵνα εἰ-
13. вѣси ꙗ҅ко о҅тъ дьне того о҅тън҄елиже пода
    δῇς ὅτι ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης, ἀφ' ἧς ταῦτά μοι παρέσχες
14. ми съ длъготръпѣниѥмъ· и҅ простомъ
    μετὰ μακροθυμίας καὶ ἐν ἁπλότητι
15. срь҆дь҆цемъ· нарече тꙙ г꙯ъ патриа҅рхоу бꙑ-
    καρδίας ὥρισέ σε ὁ κύριος γενέσθαι πρόεδρον
16. ти· свꙙтѣи҆ црь҆кви своѥ҅и҆· ꙁа н҄ѫже и҅ крь҆-
    τῆς ἁγίας αὐτοῦ ἐκκλησίας, ὑπὲρ ἧς καὶ τὸ
17. вь҆ своѭ̑ пролиꙗ· и҅ бꙑти ти прѣи҅мь҆ни-
    ἴδιον αὐτοῦ αἷμα ἐξέχεε, καὶ εἶναί σε διάδοχ-
18. коу· и҅ намѣсть҆никоу връховь҆нꙗго а҅п^о-
    ον καὶ τοποτηρητὴν τοῦ κορυφαίου τῶν ἀπο-
19. стола петра· глагола же к н҄емоу блаже-
    στόλων Πέτρου... Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ μακά-
20. нꙑи григории· како вѣси тꙑ ꙗ҅ко тъгда
    ριος Γρηγόριος· „Πόθεν οἶδας σύ, ὅτι τότε
21. нарече г꙯ь бꙑти мьнѣ патриа҅рхоу· о҅нъ
    μὲ ὥρισε ὁ κύριος γενέσθαι πατριάρχην;”. Ὁ
22. же о҅тъвѣштавъ рече· не ѥ҅льма ли а҅гг҄е-
    δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· „Ἐπειδὴ ἄγγελ-
23. лъ г꙯а вь҆седръжителꙗ ѥ҅смъ а҅ꙁъ· то того
    ος κυρίου παντοκράτορος ἐγώ εἰμι καὶ διὰ
24. ради вѣдѣ· и҅ тогда бо господь҆ мꙙ бѣ
    τοῦτο οἶδα, καὶ τότε γὰρ ὁ κύριος
25. посълалъ к тебѣ· и҅скоусити о̑усрь҆диѥ
    ἀπέσταλκέ με πρὸς σέ, δοκιμάσαι τὴν πρόθεσίν
26. твоѥ҅· а҅ште о̑убо чловѣколюбьнѣ· а҅ не
    σου, εἰ ἄρα φιλανθρώπως καὶ οὐκ
27. чловѣкомъ твориши видѣти милость҆
    ἐπιδεικτικῶς ποιεῖς τὴν ἐλεημοσύνην”.
28. своѭ̑· Блаженꙑи҅ же то слꙑшавъ о̑убоꙗ҅
    Ὁ δὲ μακάριος ἀκούσας ταῦτα ἐφοβή-
29. сꙙ· не оу бо бѣа҅ше дотолѣ видѣлъ а҅гг҄е-
    θη· οὔπω γὰρ ἦν ἕως τοῦ νῦν θεασάμενος ἄγγελ-
30. ла· а҅кꙑ къ чловѣкоу бо бесѣдова и҅ вьꙁира
    ον· ὡς γὰρ ἀνθρώπῳ οὕτω αὐτῷ προσεῖχεν καὶ ἐλάλει.

---

Vita Gregorii I papae (11 March)