<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 060r >

1. о҅стровоу· и҅ прѣшедъшоу а҅нтоупатоу ру-
   νῆσον· καὶ διαβὰς τὸν Ῥύν-
2. ндакь҆ рѣкѫ· и҅ꙁидошꙙ противѫ ѥ҅моу
   δακα ποταμὸν καὶ ἁπαντηθεὶς
3. кнꙙꙁъ и҅же бѣ того мѣста· и҅ съ народомꙿ
   ὑπὸ τοῦ ἐκεῖσε ἡγεμόνος, καὶ τῶν ὄχλων
4. събъравъшии҅мъ сꙙ· о҅тъ капиштъ· а҅ по
   τῶν ἀποβωμῶν τῶν ἐκεῖσε συναχθέντων... τῇ δὲ
5. и҅стинѣ желаѭ̑штемъ видѣти христо-
   ἀληθείᾳ ἐπιθυμούντων ἰδεῖν τὸν τοῦ Χρι-
6. сова страстотрь҆пьца· прослоутиѥ҅ бо мѫ-
   στοῦ ἀθλητήν· ἦν γὰρ ἡ φήμη αὐτοῦ
7. чениꙗ ѥ҅го о̑уже по вь҆сеи а҅сии҆· и҅ бъхма
   ἤδη διαδραμοῦσα κατὰ πᾶσαν οὐ μόνον τὴν Ἀσίαν,
8. по вь҆сеи вь҆сел҄енѣи о҅бь҆текло бѣа҅ше· по-
   ἀλλὰ σχεδὸν καὶ τὴν οἰκουμένην... Ἐκέλ-
9. велѣ же вь҆сѣмъ а҅нѳупатъ прѣдъи҅ти·
   ευσεν δὲ πάντας ὁ ἀνθύπατος
10. къ прѣди сѫштии вь҆си глагол҄емѣи҆·
    εἰς τὴν ἔμπροσθεν κώμην προάγειν τὴν λεγομένην
11. сероукоминъ· тоу бо капишта многа
    Σερουκώμην διὰ τὸ εἶναι ἐκεῖ πολλὰ εἴδωλα
12. бѣа҅хѫ поставь҆ѥ҅на· и҅ прѣбꙑвъ тоу на
    ἱδρυμένα. Καὶ μείνας ἐκεῖ, τῇ ἕω-
13. о̑утриꙗ сѣдъ· повелѣ привести ст꙯аа҅го
    θεν καθίσας προσέταξεν ἀχθῆναι... τὸν ἁγιώτατον
14. мѫченика кодрата· вь҆сь҆ же народъ съ-
    μάρτυρα Κοδρᾶτον. Ὁ δὲ πᾶς ὄχλος συν-
15. бъравъ сꙙ стоꙗ҅хѫ поꙁороуѭ̑ште мѫче-
    ήχθη ἐπὶ τὸ θεωρῆσαι τὴν ἄθλησ-
16. ника блаженааго кодрата· о҅нъ же а҅ште
    ιν τοῦ μακαρίου ἀνδρός. Ὁ ἅγιος οὖν...
17. и҅ полиꙗ҅но бѣа҅ше крь҆виѭ̑ вь҆се тѣло· и҅ а҅-
    ἀσκοῦ δίκην ἐμπιμπράμενως καὶ
18. кꙑ мѣхъ бѣа҅ше надъменъ· нъ тихо и҅
    ἅπαν τὸ σῶμα τῷ αἵματι περιρρεόμενος, ὅμως
19. свѣтъло покаꙁаа҅ше лице своѥ· и҅ ^склабꙙ
    ἱλαρὸν τὸ ἑαυτοῦ... ὑπεδείκνυεν πρόσωπον, καὶ μειδιῶν ἦν
20. сꙙ ведомъ бѣа҅ше слоугами· многꙑи҅хъ
    ἐν τῷ αὐτὸν ἕλκεσθαι ὑπὸ τῶν δημίων·
21. бо ради мѫкъ ѧ҅же нанесошꙙ на н҄ь· не м^о-
    διὰ γὰρ τὰς ἐπενεχθήσας αὐτῷ ἀπείρους βασάνους μηκ-
22. жааше о̑уже и҅ ходити· вьсь҆ бо пѫть҆ на ко-
    έτι ἰσχύων περιπατῆσαι, ἐπὶ ἁμάξ-
23. лѣхъ веꙁомъ бѣа҅ше· и҅ а҅ко прѣдъста
    ης ἐκομίζετο... Ὡς δὲ παρέστη
24. прѣдъ а҅нѳупатомъ· и҅ рече к н҄емоу· по-
    ἐνώπιον τοῦ ἀνθυπάτου, ἔφη πρὸς αὐτόν· „Ἐσω-
25. о̑умилъ ли сꙙ ѥ҅си ^ꙋбо кодрате· и҅ли ни· о҅нъ
    φρόνησας τὸ λοιπόν, Κοδρᾶτε, ἤ οὐδέπω;”. Ὁ
26. же прѣвеликомъ гласомъ въꙁꙿпивъ рече·
    δὲ ὑπὲρ δύναμιν χρησάμενος φωνήν, ἔφη·
27. и҅ꙁмладь҆ ногътии҆ цѣломѫдръствоуѭ̑·
    „Ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων σωφρονῶ·
28. и҅ꙁ ѫтробꙑ матере моѥ҅ѧ҆ кръстиꙗ҅нъ ѥ҅смъ·
    ἐκ κοιλίας μητρός μου χριστιανός εἰμι·
29. и҅ и҅ного б꙯а не ꙁнаѭ̑ раꙁвѣ г꙯а моѥ҅го їс꙯ хс꙯а·
    καὶ ἄλλον θεὸν οὐκ οἶδα, πλὴν τοῦ Κυρίου μου Ἰησοῦ Χριστοῦ”.
30. тъгда раꙁгнѣвавъ сꙙ а҅нꙿті упаѳъ· повелѣ
    Τότε ὀργισθεὶς ὁ ἀνθύπατος ἐκέλευσεν

Vita (Passio) Codrati (10 March)