<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 054v >

1. Ст꙯ꙑи кодратъ рече· рабъ а҅ꙁъ христоса рекъ-
   Ὁ ἅγιος εἶπε· „Δοῦλός εἰμι ἐγὼ τοῦ Χριστοῦ τοῦ εἰρη-
2. шааго· боꙁи и҅же нб꙯се и҅ ꙁемл҄ꙙ не сътворь҆-
   κότος· θεοί, οἳ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν οὐκ ἐποίη-
3. шꙙ· да погꙑбнѫтъ· ҅Анѳоупатъ рече·
   σαν, ἀπολέσθωσαν”. Ὁ ἀνθύπατος εἶπε·
4. пожри кодрате· мѫченикъ рече· не жърѫ
   „Θῦσον Κοδρᾶτε”. Ὁ μάρτυς εἶπεν· „Οὐ θύω·
5. рѣхъ ти о̑убо ꙗ҅ко хс꙯овъ робъ ѥ҅смъ· ҅҅Анѳу-
   εἶπον γάρ σοι, ὅτι Χριστοῦ δοῦλός εἰμι”. Ὁ ἀνθύ-
6. патъ глагола· повинѫти ти сꙙ подобаа҅-
   πατος εἶπε· „Πεισθῆναί σε δεῖ
7. тъ ꙁакономъ цр꙯емъ· а҅ не хс꙯оу твоѥ҅моу
   τοῖς νόμοις τῶν βασιλέων καὶ οὐχὶ τῷ Χριστῷ σου
8. ꙗ҅коже гл꙯еши· Ст꙯ꙑи кодратъ рече· Аꙁъ
   ὡς σὺ λέγεις”. Κοδρᾶτος εἶπεν· „Ἐγὼ
9. цр꙯оу моѥ҅моу хс꙯оу повиноуѭ̑ сꙙ· а҅ не чло-
   τῷ βασιλεῖ μου Χριστῷ πείθομαι καὶ οὐκ ἀν-
10. вѣкомъ не вѣдѫштии҅мъ б꙯а· молити сꙙ
    θρώποις τοῖς μὴ εἰδόσι θεόν. Ὑπερεύχεσθαι
11. о̑убо ꙁа н҄ꙙ повелѣно ѥ҅стъ намъ ѥ҅стъ· да
    μὲν γὰρ αὐτῶν γέγραπται ἡμῖν, ὅπως
12. некли о҅братꙙтъ сꙙ и҅ прии҅мѫтъ о̑увѣдѣ-
    ἐπιστραφῶσι καὶ λάβωσιν ἐπίγνω-
13. ниѥ и҅стинꙑ· жръти же коумиромъ ни-
    σιν ἀληθείας, ἐπιθύειν δὲ εἰδώλοις οὐ-
14. какоже· ҅Анѳупатъ рече· да а҅ште о̑убо м^о-
    δαμῶς”.
15. лиши сꙙ ꙁа цр꙯ꙙ· то подоба ти ѥ҅стъ и҅ пове-
    
16. лѣниѥ҅мъ и҅хъ повиновати сꙙ· пишетъ
    
17. бо сꙙ· е о҅тъдати кесарово к҄есареви· и҅ бж꙯и-
    
18. ѥ богоу· Ст꙯ꙑи кодратъ рече· ꙁа село моѥ҆
    
19. и҅скоупихъ сꙙ к҄есароу· и҅ бо꙯у моѥ҅моу по-
    
20. добаа҅тъ ми и҅скоупити сꙙ и҅же о҅ н҄емъ длъ-
    
21. гоу· Повелѣлъ же ѥ҅стъ жрьти крь҆стиꙗ҅-
    
22. номъ· ли юбо ли оумирати не жь҆рѫштемь҆·
    
23. мꙑ же готови ѥ҅смъ ꙁа христосово и҅сповѣ-
    „Ἕτοιμος δέ εἰμι ὑπὲρ τῆς εἰς Χριστὸν ὁμολο-
24. даниѥ· не тъчь҆ѭ̑ ѥ҅дноѭ̑ о̑умрѣти· нъ
    γίας οὐ μόνον ἅπαξ ἀποθνήσκειν, ἀλλὰ
25. и҅ тꙑсѫштами· Анѳупатъ рече· види-
    καὶ μυριάκις”. Ὁ ἀνθύπατος εἶπεν· „Βλέ-
26. ши ли колико множь҆ство крьстиꙗ҅нъ
    πεις πόσον πλῆθος χριστιανῶν
27. пожръшꙙ бв꙯и· ѥ҅да тѣхъ мнитъ ти сꙙ
    ἐπέθυσεν τοῖς θεοῖς; Μὴ σὺ τούτων καλλίων
28. бꙑти добрѣи҅шоу· Ст꙯ꙑи҆ кодратъ
    εἶναι δοκεῖς;”. Ὁ ἅγιος
29. рече· ꙁѣло добрѣи҅ доброродь҆нѣи ѥ҅смъ·
    εἶπεν· „Πολὺ καλλίων καὶ εὐγενέστερός εἰμι,
30. ꙗ҅ко не пожръхъ· кꙿде же сѫтъ пожъръшеи·
    ὅτι οὐκ ἐπέθυσα. Ποῦ δὲ ἄρα εἰσὶν οἱ ἐπιθύσαντες;

Vita (Passio) Codrati (10 March)