<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 052v >

1. ѥ҅смъ· родъ мои҆ и҅ достои҅нъство съ ст꙯ꙑи҆ми ѥ҅-
   εἰμι”.
2. стъ свѣть҆ль҆ство и҅мѫштиихъ· а҅ не о҅тъ чл꙯къ
   
3. и҅же дь҆несь сѫтъ· а҅ о̑утрѣ не бѫдѫтъ· а҅нѳо у-
   Ὁ ἀνθύ-
4. патъ рече· послоушаи҆ мене и҅ пожь҆ри· и҅ на-
   πατος ἔφη· „Πείσθητί μοι καὶ θῦσον καὶ ἀπό-
5. сꙑштаи҅ сꙙ жиꙁни сеѧ҆ и҅ свѣта сего· и҅ то гла-
   λαυσον τῆς ζωῆς καὶ τοῦ φωτὸς τούτου”. Καὶ ταῦτα λέ-
6. гол҄ꙙ а҅нѳупатъ проплака сꙙ съ стенаниимꙿ
   γων ὁ ἀνθύπατος ἐδάκρυσε μετὰ στεναγμοῦ
7. великомъ· добл҄ии҅ же мѫченикъ кодратъ·
   μεγάλου. Ὁ δὲ γενναῖος μάρτυς Κοδρᾶτος
8. рече к н҄емоу· не прѣдълагаи҅ ми ꙁмиїнъ
   ἔφη πρὸς αὐτὸν· „Μή μοι τὰ τοῦ δράκοντος προβάλλου
9. оумꙑшлꙗи· и҅ диꙗ҅вол҄ь не проливаи слъꙁъ·
   πανουργεύματα καὶ τὰ τοῦ Βελίαρ πρόχεε δάκρυα,
10. пь҆се и҅ въсхꙑшть҆ниче· не и҅маши бо мене
    κύον καὶ ἅρπαξ· οὐδὲ γὰρ συναρ-
11. прѣль҆стити· раба бж꙯иꙗ· Маѯимъ кнꙙꙁъ
    πάσεις με τὸν δοῦλον τοῦ θεοῦ”. Μάξιμος ἡγεμὼν
12. рече· пронꙑривꙑи чловѣче· господинъ мои҆
    εἶπε· „Πονηρότατε ἄνθρωπε, ὁ μεγαλοπρεπέστατος
13. вель҆лѣпꙑи милоуѥ҅тъ тѧ· а҅ тꙑ досаждаѥ҅-
    κύριός μου οἰκτείρει σε καὶ σὺ ὑβρί-
14. ши ѥ҅моу· Ст꙯ꙑи кодратъ рече· самъ себе
    ζεις αὐτόν;”. Ὁ ἅγιος Κοδρᾶτος ἀπεκρίθη· „Ἑαυτὸν
15. да сꙙ плачетъ· о҅ мь҆нѣ бо нѣстъ трѣбѣ
    κλαιέτω, ἐγὼ γὰρ οὔκ εἰμι
16. плакати сꙙ· ни миловати· а҅ште ли о̑убо
    ἐλεεινὸς οὐδὲ κλαύσιμος. Εἰ δὲ
17. а҅нѳупатъ сѫдитъ· то тꙑ кто ѥ҅си прѣдь҆
    ὁ ἀνθύπατος κρίνει, σὺ τίς εἶ ἔμπροσθεν
18. н҄имъ вѣштаваѧ҆· довь҆лѣѥ҅тъ намъ си·
    αὐτοῦ φθεγγόμενος; Ἀρκεῖ ἡμῖν αὐτός·
19. а҅ште ли и҅ тꙑ старѣи҆шина хоштеши бꙑти·
    εἰ δὲ καὶ σὺ ἄρξαι θέλεις,
20. то богъ тꙙ проклъни· коментарисии рече·
    ὁ Καῖσάρ σε καταργήσει”. Ὁ κομενταρήσιος εἶπε·
21. тако ми твои полоучаи владꙑко мои҆ а҅нѳу-
    „Μὰ τὴν σὴν τύχην, δέσποτά μου ἀνθύ-
22. пате· а҅ште сего тако о҅ставиши· то не и҅ма-
    πατε, ἐὰν τοῦτον οὕτως ἐάσῃς, οὐκ
23. тъ сꙙ лѣнити и҅ тѣхъ самѣхъ цр꙯ъ о̑укара-
    ἀποκνήσει σὲ καὶ τοὺς αὐτοκράτορας ὑβρί-
24. ти· и҅ прио҅брꙙштеши намъ ꙁалаꙁъ не хꙋ-
    σαι καὶ προξενίσαι ἡμῖν κίνδυνον οὐ τὸν τυχόν-
25. дъ· Ст꙯ꙑи кодратъ рече· по и҅стинѣ ꙗ҅к^о-
    τα”. Ὁ ἅγιος Κοδρᾶτος ἔφη· „Ἀληθῶς καθ-
26. же рече бж꙯иѥ писаниѥ· въскѫѭ̑ велича-
    ῶς εἶπεν ἡ θεία γραφή· ἵνα τί ἐφρύα-
27. шꙙ сꙙ странꙑ· и҅ людиѥ҆ поо̑учишꙙ сꙙ ть҆-
    ξαν ἔθνη καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κε-
28. штетънꙑи҅мъ· прѣдъсташꙙ цр꙯е ꙁемь-
    νά; Παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς
29. стии҆· и҅ кнꙙꙁи събрашꙙ сꙙ коупь҆но· о҅ го-
    καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ τοῦ κυ-
30. споди и҅ о҅ христосѣ ѥ҅го· се бо и҅ нꙑнꙗ о҅тъ соу-
    ρίου καὶ κατὰ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ. Ἰδοὺ γὰρ καὶ νῦν ὑπὸ μα-

Vita (Passio) Codrati (10 March)