<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 051v >

1. и҅скоуса сего· ꙗ҅ко хс꙯ови ѥ҅смъ вои҅ни· и҅ приꙁꙑ-
   πείρας αὐτῆς, ὅτι Χριστοῦ ὦμεν στρατιῶται καὶ τῇ ἐπικλή-
2. ваниѥ҅мъ владꙑкꙑ нашего· непобѣдни сѫ-
   σει τοῦ δεσπότου ἡμῶν ἀνίκητοι ὄν-
3. ште о҅ къꙁнехъ· вои҅на твоѥ҅го сотонꙑ· стои҅-
   τες τοῖς τοῦ στρατηγοῦ σου σατανᾶ, μηχανήμασιν ἑστή-
4. мъ противѫ крѣпꙙште сꙙ· Анѳупатъ рече·
   καμεν ἀνταγωνιζόμενοί σοι”... Ἀνθύπατος ἔφη·
5. глагол҄и о҅тъчаа҅не и҅мꙙ своѥ҆ пръвоѥ҆· и҅ при-
   „Λέγε, ἀπονενοημένε, πρῶτον τὸ ὄνομά σου καὶ τὴν τύ-
6. лоучаи· Ст꙯ъї кодратъ рече· рѣхъ ти ꙗ҅ко крь҆-
   χην”. Ὁ ἅγιος Κοδρᾶτος εἶπεν· „Εἶπόν σοι, ὅτι Χρι-
7. стиꙗ҅нъ ѥ҅смъ· и҅ а҅ꙁъ и҅ вь҆си сии҆· ѧ҅же види-
   στιανοί ἐσμεν, κἀγὼ καὶ πάντες οὗτοι, οὓς ὁ-
8. ши братиѭ̑ моѭ̑· прилоучаꙗ҅ же не и҅мамъ
   ρᾷς ἀδελφούς μου. Τύχην δὲ οὐκ ἔχομεν,
9. нъ раби гн꙯и ѥ҅смъ· се ѥ҅стъ наше доброродь҆-
   ἀλλὰ δοῦλοι... τοῦ κυρίου ὑπάρχομεν. Αὕτη ἐστὶν ἡ ἡμετέρα εὐγέ-
10. ство· ҅Анѳупатъ рече· не достои҅тъ ти кръ-
    νεια”. Ὁ ἀνθύπατος εἶπεν· „Οὐκ ἔξεστί σοι ἑαυτὸν λέγειν Χρι-
11. стиꙗ҅ноу сꙙ нарицати· ѥ҅лꙿма повелѣниѥ҆
    στιανόν, ἐπεὶ τὸ πρόσταγμα
12. непобѣдимꙑи҅хъ цр꙯ъ· о̑умараѥтъ тꙙ· ви-
    τῶν ἀηττήτων... βασιλέων θανατοῖ σε. Ὁ-
13. ждѫ же тꙙ и҅ доброличь҆на· и҅ рѣчива ꙁѣло·
    ρῶ δέ σε καὶ εὐειδῆ καὶ λόγιον πάνυ...
14. да о̑убо послоушаи мене дроуже· и҅ вь҆ꙁвѣ-
    Πείσθητί μοι, ἑταῖρε, καὶ ἐγὼ ἀναφέ-
15. штѫ о҅ тебѣ къ цѣсароу· и҅ старѣи҅шинъскꙋ-
    ρω περὶ σοῦ πρὸς τὸν σεβαστόν, καὶ ἡγεμονι-
16. моу саноу бѫдѫ ти ходатаи҆· тъчь҆ѭ̑ а҅ште
    κῆς ἀξίας γενήσομαί σοι πρόξενος, μόνον εἰ
17. бг꙯ꙑ благодарь҆ствиши· прѣблаженꙑи҅
    τοῖς θεοῖς εὐχαριστήσεις”. Ὁ δὲ
18. же мѫченикъ хс꙯овъ кодратъ рече а҅нѳу-
    τοῦ Χριστοῦ γενναῖος στρατιώτης Κοδρᾶτος... ἔφη· „Ἀνθύ-
19. пате· не ѫ҅родъствоуи богꙑ гл꙯ꙙ· не бо сѫтъ
    πατε, μὴ μώραινε θεοὺς λέγων· οὐ γάρ εἰσι
20. бꙁ꙯и мноꙁи· нъ ѥ҅динъ богъ о҅тецъ· о҅тъ н҄е-
    θεοὶ πολλοί, ἀλλ' εἷς θεὸς ὁ πατήρ, ἐξ οὗ
21. гоже вь҆са· и҅ ѥ҅динъ г꙯ь і꙯с х꙯с· и҅мꙿже вь҆са·
    τὰ πάντα, καὶ εἷς κύριος Ἰησοῦς Χριστός, δι' οὗ τὰ πάντα...”.
22. Анѳупатъ речꙙ· сѫтъ о̑убо множаи҅ши бꙁ꙯и·
    Ὁ ἀνθύπατος εἶπεν· „Εἰσὶ μὲν πλείονες θεοί,
23. цр꙯ъ же ꙁаповѣда двѣма на десꙙте жрь҆ти бо-
    οἱ δὲ βασιλεῖς δώδεκα ἐθέσπισαν θύειν θε-
24. гома· и҅мꙿже повинѫти сꙙ подобаатъ· и҅ по-
    οῖς, οἷς πεισθῆναι ὀφείλεις καὶ προσ-
25. клонити· Ст꙯ꙑи кодратъ съ дръꙁновениї-
    κυνῆσαι”. Ὁ δὲ ἅγιος Κοδρᾶτος εὐπαρρησιά-
26. мъ великомъ гласомъ въꙁъпи гл꙯ꙙ· не добро
    στως μεγάλῃ τῇ φωνῇ ἀνέκραξε λέγων· „Οὐκ ἀγαθὸν
27. ѥ҅стъ многомъ богомъ бꙑти· ѥ҅динъ богъ
    πολλοὶ τύραννοι: εἷς τύραννος,
28. да бѫдетъ· ѥ҅динъ цр꙯ъ· Тъгда а҅нѳупатъ
    εἷς βασιλεύς” ...Τότε ὁ ἀνθύπατος
29. раꙁгнѣвавъ сꙙ повелѣ и сьвлѣшти· и҅ на дь҆-
    θυμωθεὶς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἐκδυθῆναι καὶ επὶ σα-
30. стѣ протꙙ ѧгъше бити и жилами соуровамі
    νίδος ἀπλωθῆναι καὶ τύπτεσθαι αὐτὸν βουνεύροις

---

Vita (Passio) Codrati (10 March)