<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 032v >

1. не подвиже сꙙ твои съмꙑслъ· нъ паче крѣ-
   οὐκ ἐσαλεύθη αὐτοῦ ὀ λογισμός, ἀλλὰ μᾶλλον ἑδραιό-
2. пѣи҆ бꙑстъ· да прѣжде же о҅тъ дроу-
   τερος πέφυκε· καὶ λοιπὸν πρῶτον μὲν ἐκ τῆς συνο-
3. жинꙑ о҅тътръгъше· лютꙑѧ и҅ беꙁмі-
   δίας ἀποσπάσαντες οἱ δεινοὶ καὶ ἀπ-
4. лостивꙑѧ слоугꙑ диꙗ҅воловꙑ· коста-
   ηνεῖς ὑπηρέται τοῦ διαβόλου Κωνσταν-
5. нꙿтина патрик҄иꙗ на ꙁеми сѫшта· а҅гꙿг҄е-
   τῖνον μὲν πατρίκιον ἐπὶ γῆς ὑπάρχοντα, ἄγγε-
6. лъ же бж꙯ии҆ на небеси бꙑвъ· растръꙁа-
   λον δὲ θεοῦ ἐν οὐρανοῖς γεγονότα, καὶ διαῤῥήξαν-
7. въше же риꙁꙑ ѥ҅моу· чь҆сть҆нѫѭ҄ ѥ҅го
   τες τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, τὴν τιμίαν αὐτοῦ
8. главѫ о҅тъсѣкошꙙ· потомь҆ же ѳеѡ҄-
   κεφαλὴν ἀπέτεμον· εἶτα μετὰ τοῦτον Θεό-
9. фила проспаѳа· и҅ по н҄емъ калиста
   φιλον πρωτοσπαθάριον καὶ μετ' ἐκεῖνον Κάλλιστον
10. спаѳара· да ꙗ҅ко дои҅дошꙙ на троудь҆-
    σπαθάριον. Ὡς δὲ λοιπὸν ἔφθασαν ἐπὶ τὸν ἀγωνι-
11. ника хрь҆стова васоꙗ· видѣвъ ꙗ҅ко
    στὴν τοῦ Χριστοῦ Βασώην, θεασάμενος αὐτοὺς ὅτι
12. риꙁꙑ растръꙁаѭ҄тъ самъ сꙙ съвлькъ
    τοὺς χιτῶνας διαῤῥηγνύουσιν, αὐτὸς ἑαυτὸν ἀποδύσας
13. рече· нагъ и҅ꙁидохъ и҅ чрѣва матере
    ἔφη· „Γυμνὸς ἐξῆλθον ἐκ κοιλίας μητρός
14. моѥѧ· нагъ пои҅дѫ о҅блѣци мꙙ хрь-
    μου, γυμνὸς καὶ ἀπελεύσομαι· ἔνδυσόν με, Χρι-
15. сте· нетьлѣнь҆нѫѭ҄ твоѭ҄ одеждеѭ҄·
    στέ, τὴν ἀφθαρσίαν”.
16. да ꙗ҅ко и҅ семоу чь҆сть҆нѫѭ҄ главѫ о҅тъ-
    Ὡς δὲ καὶ τούτου τὴν κεφαλὴν ἀπ-
17. сѣкъше· о҅ставишꙙ ѧ и вь҆ темници·
    έτεμον, οἱ τῷ δεσμωτηρίῳ ἐναπομείναντες
18. и҅ждеже ст꙯ии бѣшꙙ блюдоми· и҅ по-
    ἔνθα οἱ ἅγιοι φρουρούμενοί τε καὶ ψάλ-
19. ѭ҄ште третии часъ ꙗ҅коже бѣа҅ше имꙿ
    λοντες τὴν τρίτην ὥραν, καθὼς ἦν αὐτοῖς
20. о҅бꙑчаи҆· вь҆неꙁаа҅пъ о҄уꙁь҆рѣшꙙ си-
    ἔθος, ἄφνω ἐθεάσαντο δύνα-
21. лѫ кѫѭ҄ сь небесе поуштенѫ къ н҄и-
    μίν τινα ἐξ οὐρανοῦ πεμφθεῖσαν αὐ-
22. мъ· свѣтити· трои҅нѫ свитаѭ҄ште
    τοῖς φαεινὴν τρισσῶς καταυγάζουσαν
23. сꙙ· и҅ гласъ о҅тъ н҄еѧ страстонось҆ца
    καὶ φωνὴν ἐξ αὐτῆς τοῦ ἀθλοφόρου
24. васоꙗ· свѣтило ѥ҅смъ· видѣвъше
    Βασώη· „Λαμπάς εἰμι”. Ἰδόντες
25. же се мѫжи мноꙁи о҆тъ крьстиꙗнъ·
    δὲ τοῦτο ἄνδρες πολλοὶ τῶν χριστιανῶν
26. въсхвалишꙙ бога· и҅ раꙁоумѣшꙙ съ-
    ηὐχαρίστησαν τῷ θεῷ καὶ ἔγνωσαν τὴν τελευ-
27. конь҆чаниѥ ст꙯ааго· по съконьчании҆
    τὴν τοῦ ἁγίου. Μετὰ δὲ τὸ τελειωθῆναι
28. же хръстова мѫченика· тоу а҅биѥ по
    τὸν Χριστοῦ μάρτυρα παραυτίκα
29. ѥдꙿномоу когождо и҅хъ и҅сѣкошꙙ·
    ἕνα ἕκαστον αὐτῶν ἀπέτεμον
30. и҅ тако блажениї своѭ҄ дш꙯ѫ прѣдашꙙ·
    καὶ οὕτως τὰς μακαρίας αὐτῶν ψυχὰς παρέπεμψαν...

Vita (Passio) XLII martyrum Amoriensium (7 March)