<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 002r >

1. ѥѧ· ставⸯши же ѥ҅и на мѣстѣ на н҄емⸯже
   αὐτῆς. Σταθείσης δὲ αὐτῆς ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ
2. повелѣ а҅урилиꙗнъ· и҅ абиѥ а҆гⸯг҄елъ г꙯нь
   προσέταξεν Αὐριλλιανός, εὐθὺς ἄγγελος κυρίου...
3. прѣдъста прѣдъ н҄еѭ҄· глаголꙙ · не о҄у-
   παρέστη αὐτῇ καὶ ἔφη πρὸς αὐτήν· „Μὴ φο-
4. бои҆ сѧ и҅оулиꙗ҅ни· г꙯ь бо їс꙯ х꙯с ѥ҅моуже тꙑ
   βοῦ, Ἰουλιανή, ὁ γὰρ κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ᾧ σὺ
5. слоужиши посъла мꙙ покрꙑти тꙙ·
   λατρεύεις, ἀπέσταλκέν με σκεπάσαι σε
6. и покаꙁати свꙙтоѥ и҅мꙙ ѥго вь҆сѣмъ
   καὶ γνωρίσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ τὸ ἅγιον πᾶσι
7. боѧ҅штиїмъ сꙙ ѥ҅го· и ꙗ҅ко отъ желани-
   τοῖς φοβουμένοις αὐτόν”. Ὡς δὲ προσήρχοντο
8. ꙗ къ и҅ю҄лиꙗ҆ниї течаа҅хѫ народи вь҆си·
   οἱ ὄχλοι πρὸς αὐτὴν βουλόμενοι ἀπολαύειν τοῦ κάλλους αὐτῆς,
9. а҅гⸯг҄елъ же о҅тътрꙙсъ прахъ ꙗ҅ко о҅тъ но-
   ἄγγελος ἐξετίναξεν τὸν κονιορτὸν ἀπὸ τῶν ποδ-
10. гъ и҆хъ· о҅слѣпи ѧ и҅ не вѣдѣа҅хѫ камо
    ῶν αὐτοῦ ἐπ' αὐτοὺς καὶ ἐτύφλωσεν αὐτούς. Καὶ οὐκ ᾔδεισαν, ποῦ
11. и҅дѫтъ· и҅ не можаа҅хѫ приближити сꙙ
    πορεύονται οὔτε ἠδύναντο πλησιάσαι
12. ѥ҅и· и҅ вь҆пиꙗ҅хѫ вь҆си народи коупⸯно
    αὐτῇ. Οἱ δὲ ὄχλοι... ἐβόων ὁμοθυμαδὸν
13. глагол҄҄ѫште· великъ богъ паул҄ь и҅ їо҄у-
    λέγοντες· „Μέγας ὁ θεὸς Παύλου καὶ Ἰου-
14. лиꙗнинъ· иже вь҆сь҆де съпасъ и покро-
    λιανῆς, ὃς πανταχοῦ σωτὴρ καὶ σκεπα-
15. вител҄ь боѧштиїхъ сꙙ ѥ҅го· и҅ прѣбꙑва-
    στὴς γίνεται τοῖς φοβουμένοις αὐτόν”. Οἱ μὲν
16. хѫ ѥ҅ште слѣпи· пришьдъше же покла-
    οὖν τυφλωθέντες ἐγονυ-
17. нꙗа҆хѫ сꙙ ѥ҅и҆· вь҆пиѭ҄ште и҅ глагол҄ѫште·
    πέτουν αὐτῇ βοῶντες καὶ λέγοντες·
18. и҅о҄улиꙗ҅ниѥ рабо б꙯а вꙑшь҆нꙗго· съгрѣ-
    „Ἰουλιανή, δούλη τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου, ἡμάρ-
19. шихомъ прѣдъ тобоѭ҄ ѫ҅родъскꙑ· нъ
    τομεν ἐνώπιόν σου παραφρονήσαντες, ἀλλὰ
20. простивъши нꙑ ꙗ҅ко блага бога слоужи-
    συγχώρησоν ἡμῖν ὡς ἀγαθοῦ θεоῦ ὑπηρέ-
21. тел҄ьница· помоли сꙙ хс꙯оу да подастъ
    τις καὶ εὖξαι τῷ Χριστῷ σου, ἵνα χαρίσηται
22. намъ видѣниꙗ҅· Ст꙯аа҅ же и҅о҄улиꙗ҅ни
    ἡμῖν τὸ βλέπειν”. Ἡ δὲ Ἰουλιανὴ
23. милосрь҆довавъши вь҆ꙁꙙ водꙑ мало·
    σπλαγχνισθεῖσα... ἔλαβεν ὕδωρ βραχὺ
24. и въꙁведⸯши о҅чи свои на небо· помоли
    καὶ ἀνατείνασα τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῆς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπεκαλέσατο
25. сꙙ богоу глагол҄ѫшти· г꙯и їс꙯ х꙯се сп꙯се вь-
    τὸν θεὸν λέγουσα· „Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ σωτὴρ τῶν ἁπάν-
26. сѣхъ чл꙯къ· о҄услꙑши мене и҅ покажи·
    των, ἐπάκουσόν μου καὶ δεῖξόν
27. чоудеса своꙗ҅ ꙗ҅же твориши сн꙯омъ чло-
    σου... τὰ θαυμάσια καὶ τὰ τεράστια, ἃ ποιεῖς δι' ἡμᾶς τοὺς υἱοὺς τῶν ἀν-
28. вѣчьскомъ· и҅ даръствоуи҆ и҆мъ видѣ-
    θρώπων, καὶ χάρισαι αὐτοῖς τὸ βλέ-
29. ниѥ҆· да прославꙙтъ с꙯тоѥ и҅ прѣхваль҆-
    πειν, ὅπως δοξασθῇ σου τὸ ἅγιον καὶ ἔνδο-
30. ноѥ и҅мꙙ твоѥ҆· и҅ тако покропи вь҆сь народⸯ·
    ξον ὄνομα”. Καὶ οὕτως διέρενε τὸ ὕδωρ ἐπάνω τῶν ὄχλων.

Vita (Passio) Pauli et Iulianae (4 March)