<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 001v >

1. славꙑ хс꙯овꙑ· и цѣсарьства небесънаа-
   τῆς δόξης τοῦ θεοῦ καὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρα-
2. го· ѥ҅гоже тꙑ штоуждъ ѥ҅си· и҅ о҅тъведⸯ
   νῶν, ἧς σὺ ἀλλότριος... τυγχάνεις”. Καὶ μεταστήσας
3. ѭ҄ повелѣ прити паулоу· и҅ рече ѥ҅моу
   αὐτήν... ἐκέλευσεν τὸν Παῦλον ἀχθῆναι καὶ λέγει αὐτῷ·
4. павьле· и҅о҄улиꙗни сестра твоꙗ о҅бѣшта
   „Παῦλε, ἰδοὺ ἡ ἀδελφή σου ὑπέσχετό μοι
5. сꙙ пожрь҆ти богомъ· и҅ бꙑти ѥ҅и҆ женѣ
   θύειν τοῖς θεοῖς καὶ γενέσθαι μοι εἰς γυναῖκα
6. ми и госпожди цѣсарь҆ствоу моѥ҅моу·
   καὶ δέσποιναν τῆς ἐμῆς βασιλείας·
7. въсхошти о҄убо и҅ тꙑ тожде мѫдроваті
   θέλησον οὖν καὶ αὐτὸς πεισθῆναι
8. и҅ пристѫпивъ пожь҆ри богомъ· паулъ
   καὶ θῦσαι τοῖς θεοῖς”. Παῦλος
9. рече· правь҆ сълъга· ничесоже штоу-
   εἶπεν· „Ὀρθῶς ἐψεύσω... καὶ οὐδὲν ξέ-
10. жда сътвори нао҄учениꙗ о҅ть҆ца твоѥ҅го
    νον πεποίηκας τῆς μαθήσεως τοῦ πατρός σου
11. диꙗвола· не можеши бо никогоже о҅тъ-
    τοῦ διαβόλου,... οὔτε γὰρ δύνασθέ τινα συν-
12. тръгнѫти· раꙁвѣ лъжеѭ҄· насъ же не и҅-
    αρπάσαι, εἰ μὴ διὰ τοῦ ψεύδους· ἡμᾶς δὲ οὐ
13. маши въсхꙑтити· а҅ште и҅ цѣсарь҆ств^о
    συναρπάσεις οὐδ' ἂν βασιλείαν
14. намъ о҅бѣштаваѥ҅ши· ѥ҅гоже тꙑ лихъ
    ἡμῖν οὐρανῶν ἐπαγγέλλῃ, ἧς σὺ ξένος καὶ ἀλλότριος
15. ѥси· а҅урилиꙗ҅нъ рече · доколѣ досажда-
    τυγχάνεις“. Αὐριλλιανὸς εἶπεν· ,,Ἕως πότε ὑβρί-
16. ѥ҅ши не срамь҆ꙗ҅ѧ҅ сꙙ ѫ҅роде и҅ беꙁоумь҆лю·
    ζεις οὐκ αἰσχυνόμενος, λῆρε καὶ ἀφρονέστατε.
17. тако ми богꙑ а҅ꙁъ ва имамъ мѫчити·
    Μὰ τοὺς θεούς, ἐγὼ ὑμᾶς βασανίσω,
18. да никⸯтоже въꙁможетъ помошти ва-
    ὅπως μηδεὶς δυνηθῇ ἐξελέσθαι ὑ-
19. ма· и҅ повелѣ принести о҅гн҄ь· и҅ полицꙙ
    μᾶς“...Καὶ ἐκέλευσεν... ἐνεχθῆναι πῦρ καὶ... ῥάβδους
20. желѣꙁнꙑ· и҅ въложити ѧ въ огн҄ь· и па-
    σιδηρᾶς καὶ ἐμβληθῆναι αὐτὰς εἰς τὸ πῦρ... καὶ...
21. улоу съвꙙꙁати рѫцѣ и҅ ноꙁѣ· и҅ колъ же-
    δεθῆναι τοῦ Παύλου τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ πάσσαλον σιδη-
22. лѣꙁнъ въврѣти междоу рѫкама и҅ но-
    ροῦν βληθῆναι ἀναμέσον τῶν χειρῶν αὐτοῦ καὶ τῶν πο-
23. гама· и҅ вънъꙁнѫти вь҆ ꙁемьѭ҄· и҅ дⸯвѣ-
    δῶν καὶ καταπαρῆναι εἰς τὴν γῆν καὶ οὕτως δύο
24. ма митѣ палицама желѣꙁ раждеженама биті и҆·
    παρὰ δύο ῥάβδοις πεπυρωμέναις τύπτεσθαι αὐτόν.
25. и ^їо҄улиꙗ҅ниѭ҄ повелѣ поставити на блѫ-
    Τὴν δὲ Ἰουλιανὴν ἐκέλευσεν στῆναι ἐν πορ-
26. дилишти· рекⸯше на цѧтои҅мь҆ствѣ·
    νείῳ.
27. и мⸯноꙁи о҅тъ стоѧ҅штааго тоу народа·
    Καὶ πολλοὶ τῶν περιεστώτων ὄχλων...
28. бѣа҅хѫ текѫште· и҅ рь҆въноуѭ҄ште кꙋ-
    ἦσαν τρέχοντες ἐρίζοντες πρὸς ἀλλή-
29. пьно· кⸯто прь҆воѥ҆ вьнидеть҆ къ н҄еи҆·
    λους, τίς πρῶτος εἰσέλθῃ πρὸς αὐτήν·
30. бѣа҅хѫ бо ꙗ҅ко кон҄и ръжѫште о҅ добротѣ
    ἦσαν γὰρ ὡς ἵπποι χρεμετίζοντες ἐπὶ τῷ κάλλει

Vita (Passio) Pauli et Iulianae (4 March)