<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 230r >

1. кꙿдеже· чловѣкомъ ꙗ҅ко чловѣкъ· въкоупѣ
   ἀνθρώποις ὡς ἄνθρωπος ὁμοῦ
2. же и҅ чловѣколюбь҆ць ꙗ҅ви сꙙ· како невидимꙑ-
   καὶ φιλάνθρωπος ἐπέφανη; πῶς ὁ ἀόρατ-
3. и видѣнъ бꙑваатъ· како бесплътънꙑи҆
   ος ὡράθῃ; πῶς ὁ ἄυλος
4. въпль҆ти сꙙ· како немѫченꙑи мѫкѫ приѧ҅тꙿ·
   ἐσαρκώθη ; πῶς ὁ ἀπαθὴς ἔπαθε;
5. како сѫдии҆ на сѫдишти ста· како животъ
   πῶς ὁ κριτὴς εἰς κριτήριον παρέστη; πῶς ἡ ζωὴ
6. съмрьти въкоуси· како въ гробъ невъмѣ-
   θανάτου ἐγεύσατο; πῶς ἐν τάφῳ ὁ ἀχώρη-
7. штаѥ҅мꙑи въмѣштаѥ҅мꙑи вь҆мѣштаатꙿ
   τος χωρεῖται;
8. сꙙ· како о҅бита въ гробѣ не о҅ставл҄ии прѣстола
   πῶς οἰκεῖ τὸ μνῆμα ὁ μή λιπὼν τὸν θρόνον
9. о҅ть҆ча· како въ врата врътъпоу въходитъ·
   τὸν πατρικόν; πῶς σπηλαίου πύλην εἰσέρχεται
10. не о҅твръꙁъи вратъ небесъскꙑи҅хъ· нъ врата
    ὁ πύλας οὐρανῶν μὴ ἀνοίξας, ἀλλὰ πύλας
11. раю̑ о҅твръꙁъ· а҅ вратъ дѣвествънꙑи҅хъ не о҅-
    παραδείσου ἀνοίξας, τὰς πύλας τῆς παρθένου μὴ διαρ-
12. твръꙁꙿ· нъ врата а҅довъскаꙗ съкроушивъ· и҅ двь҆-
    ρήξας, ἀλλὰ πύλας τοῦ Ἅιδον συντρίψας; καὶ πύ-
13. рии при ѳомѣ не о҅твръꙁъ· нъ врата цѣсарь҆стви-
    λας ἐπὶ Θωμᾷ μὴ ἀνοίξας, ἀλλὰ πύλας τῆς βασιλεί-
14. ꙗ чловѣкомъ о҅твръꙁъ· а врата гроба и҅ печа-
    ας ἀνθρώποις διανοίξας, τὰς δὲ πύλας τοῦ τάφου καὶ σφραγῖ-
15. тии неврѣжденꙑ съхранꙗѧ҆· како же къ
    δας ἀδιανοίκτους σώζων; πῶς δὲ ἐν
16. мрътвꙑи҅мъ причитаѥ҅тъ сꙙ· свободьи҅ въ
    νεκροῖς λογίζεται ὁ ἐν νεκροῖς
17. мрътвꙑи҅хъ· како свѣтъ немрачь҆нꙑи҆ въ
    ἐλεύθερος; πῶς τὸ φῶς τὸ ἀνέσπερον ἐν
18. темь҆нꙑѧ҆· и҅ вь҆ сѣни съмрътънꙑѧ прихо-
    σκοτεινοῖς καὶ σκιᾷ θανάτου παραγί-
19. дитъ· камо грꙙдетъ· камо съходитъ· ѥ҅гоже
    νεται; ποῦ πορεύεται; ποῦ κατέρχεται ὁ
20. съмрь҆ть҆ не можетꙿ о̑удръжати· чꙿто ѥ слово· чт^о
    ὑπὸ θανάτου κρατηθῆναι μὴ δυνάμενος; τίς ὁ λόγος; τίς
21. коварь҆ство· чꙿто ѥ҆ мꙑсль сьнитию̑ ѥ҅го· ѥ҅же
    ὁ τρόπος; τίς ἡ βουλὴ τῆς ἐν τῷ Ἅιδῃ αὐτοῦ
22. въ а҅дъ· некли а҅дама съвꙙꙁь҆нꙗ и҅ намъ кле-
    καταβάσεως; τάχα τὸν Ἀδὰμ τὸν κατάδικον καὶ ἡμῶν σύνδουλ-
23. врѣта въꙁвестъ съходитъ· въ и҅стинѫ пръво-
    ον ἀνενέγκαι κατέρχεται. Ὄντως τὸ πρωτό-
24. ꙁъданааго· о҅вчꙙте погꙑбъшааго въꙁиска-
    πλαστον ὡς ἀπολωλὸς πρόβατον ἐπιζητῆ-
25. тъ грꙙдетъ о̑убо· и҅ сѣдꙙштии҅хъ вь҆ ть҆мѣ
    σαι πορεύεται. Πάντως καὶ τοὺς ἐν σκότει
26. и҅ въ сѣни съмрьтьнѣ хоштетъ посѣтити·
    καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένους βούλεται ἐπισκέψασθαι.
27. и҅бо плѣнника а҅дама и҅ плѣнꙿницѫ е҅угѫ· о҅тꙿ
    Πάντως τὸν αἰχμάλωτον Ἀδὰμ καὶ τὴν συναιχμάλωτον Εὔαν
28. страстии раꙁдрѣшитъ· грꙙдетъ ꙗ҅ко б꙯ъ· и҅ сꙑ-
    τῶν ὀδυνῶν λῦσαι πορεύεται, ὁ θεὸς καὶ υἱ-
29. нъ ѥ҅ю̑· нъ да сꙿ н҄имъ сьнидемъ· нъ да с н҄имъ
    ὸς αὐτῶν· ἀλλὰ συγκατέλθωμεν, ἀλλὰ συγ-
30. ликъствоуѥмъ· нъ да въꙁиграѥ҅мꙿ сꙙ· нъ да
    χορεύσωμεν, ἀλλὰ συσκιρτήσωμεν, ἀλλὰ

Epiphanius Constantiens· In divini corporis sepulturam homilia