<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 178v >

1. не стꙑди сꙙ и҅сповѣдати грѣхꙑ своѧ· ҅Исп^о-
   μὴ αἰσχυνθῇς ἐξομολογῆσαι τὰς ἁμαρτίας σου. Ἐξομο-
2. вѣмъ сꙙ тебѣ господи вь҆сѣмь҆ срьдьцемъ
   λογήσομαί σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ
3. мои҅мъ· слꙑшахъ бо тебе о҅пасно глагол҄ѫ-
   μου. Ἤκουσα γάρ σου λέγον-
4. шта· не придохъ приꙁватъ правьдъ҆нꙑ-
   τος. Οὐκ ἦλθον· καλέσαι δικαί-
5. хъ· нъ грѣшь҆нꙑѧ на покаа҅ниѥ· Годъ же
   ους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν. Εὔκαιρον δὲ
6. се и҅ блаженааго паула на срѣдѫ и҅ꙁвести
   καὶ τὰ τοῦ μακαρίου Παύλου λέξαι
7. бесѣдꙑ· кꙑѧ се· ѧ҅же рече· нꙑнꙗ врѣмꙙ
   ῥήματα. Ποῖα ταῦτα; Νῦν καιρὸς
8. благоприи҅мичь҆но· коѥ҆ врѣмꙙ а҅лканиꙗ҅
   εὐπρόσδεκτος. Ποῖος καιρός; ὁ τῆς νηστείας
9. о҄украшениѥ҆· коѥ врѣмꙙ ништии҅хъ
   καλλωπισμός. Ποῖος καιρός; ὁ τῆς φιλοπτω-
10. прилюбь҆ѥ҅ниꙗ свѣть҆лость҆· коѥ҆ врѣ-
    χίας φωτισμός. Ποῖος και-
11. мꙙ покааниꙗ҅ жꙙтвѫ· нꙑн҄ꙗ врѣмꙙ при-
    ρός ὁ της μετανοίας πορισμός. Νῦν καιρὸς εὐπρόσ-
12. и҅мичь҆но· нꙑнꙗ врѣмꙙ съпасению҄·
    δεκτός, νῦν ἡμέρα σωτηρίας.
13. Се же самъ съборникъ пишꙙ глагол҄етъ·
    Τὰ αὐτὰ δὴ ταῦτα καὶ ὁ Ἐκκλησιαστὴς γράφων λέγει·
14. врѣмꙙ плакати сꙙ врѣмꙙ смиꙗ҅ти сꙙ·
    καιρὸς τοῦ κλαῦσαι καὶ καιρὸς τοῦ γελάσαι,
15. послоушаи҅ добрѣ· ничтоже беꙁ-д-раꙁоума
    οὐδὲν πάρεργον
16. глагол҄етъ свꙙтоѥ҆ писаниѥ҆· нъ вь҆се бо-
    ἐν τῇ θείᾳ γραφῇ, πάντα θεί-
17. жиꙗ доуха и҅спль҆нь҆· врѣмꙙ плакати сꙙ
    ας ἐμπνεύσεως ἀνάμεστα, καιρὸς τοῦ κλαῦσαι
18. врѣмꙙ кланꙗти сꙙ· врѣмꙙ плакати сꙙ
    καὶ καιρὸς τοῦ γελάσαι, καιρὸς τοῦ κλαῦσαι
19. грѣха· и҅ врѣмꙙ смиꙗ҅ти сꙙ съпасению҄·
    τὴν ἁμαρτίαν, καὶ καιρὸς τοῦ γελάσαι τῇ σωτηρίᾳ.
20. смиꙗ҅ти сꙙ а҅ не посмиꙗ҅ти сꙙ· и҅но бо смѣ-
    Γελάσαι, οὐ καταγελάσαι· ἄλλο γὰρ γέ-
21. хъ порѫганиꙗ҆· и҅нъ же на о҄успѣхъ и҅ ꙗ҅ко
    λως προπετής, καὶ ἄλλο [γέλως] ἐπωφελής. Καὶ ὅτι
22. не лъжѫ· Се вꙑкни· и҅ ст꙯аа҅го писаниꙗ҅
    οὐ ψεύδομαι ταῦτα λέγων, ἐκ τῶν θείων Γραφῶν
23. въꙁеми о҄укаꙁаниꙗ҆· и҅ о҅ рѫжь҆нѣѣмъ
    λάμβανε τὴν ἀπόδειξιν. Περὶ μὲν γὰρ τοῦ προπετῶς
24. смѣсѣ· послоушаи҆ соломона въ мѫдро-
    γελῶντος, ἄκουσον τῆς Σο-
25. стехъ глагол҄ѫшта· беꙁоумьлю въ смѣсѣ
    φίας λεγούσης· Ἄφρων ἐν γέλωτι
26. твориши ꙁъло· о҅ добрѣѣ҅мъ же смѣсѣ и҅ о҄у-
    πράσσει κακά· περὶ δὲ τοῦ συνετῶς γελῶντος καὶ ἐπω-
27. спѣшь҆нѣѣ҆мь҆· послоушаи҅ їꙗ҅кова гла-
    φελῶς, ἄκουε τοῦ Ἰὼβ λέγον-
28. гол҄ѫшта· вь҆сего дара нечь҆стива не приї-
    τος· Πᾶν δῶρον ἀσεβοῦς οὐ λή-
29. метъ· и҅стинна же о҄уста не насꙑтꙙтъ сꙙ
    ψεται, ἀληθινὸν δὲ στόμα ἐκπλήσει
30. смѣха· да добрѣ глагола съборь҆никъ·
    γέλωτος. Καλῶς οὖν ἔλεγεν ὁ Ἐκκλησιαστής.

---

Iohannes Chrysostomus· De jejunio, de Davide et de presbyteris, de Josepho et de novato