<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 152r >

1. ст꙯аа҅го о҅ц꙯꙯а нашего їѡ̑а҅на ꙁлатоо̑устаа҅го слово о҅ че-
   Λόγος εἰς τὸν τε-
2. тврѣдь҆невь҆нѣѣ҅мь҆ лаꙁарѣ ⁘
   τραήμερον Λάζαρον.
3. Дьнесь҆ о҅тъ мрътвꙑи҅хъ въстаѧ лаꙁарь҆·
   Σήμερον ἐκ νεκρῶν ἐγειρόμενος Λάζαρος
4. многоу и҅ раꙁличъ гнѣвоу раꙁдрѣше-
   πολλῶν καὶ διαφόρων σκανδάλων τὴν λύσ-
5. ниѥ намъ даѥ҅тъ· не вѣдѣ бо како чь҆-
   ιν ἡμῖν χαρίζεται. Καὶ γὰρ οὐκ οἶδ' ὅπως τὸ ἀν-
6. тениѥ҅ се и҅новѣрьникомъ да врѣдъ· и҅
   άγνωσμα τοῦτο καὶ τοῖς αἱρετικοῖς δέδωκε βλάβην, καὶ
7. жидомъ прь винѫ· не о҅тъ и҅стинꙑ не бѫ-
   τοῖς Ἰουδαίοις ἀντιλογίας ἀφορμήν, οὐκ ἐξ ἀληθείας, μὴ γέ-
8. ди· нъ о҅тъ о҅нѣхъ ꙁълодѣи҅нꙑѧ доушꙙ·
   νοιτο, ἀλλ' ἐκ τῆς ἐκείνων κακοτέχνου ψυχῆς.
9. мноꙁи бо о҅тъ и҅новѣрънꙑихъ глагол҄̑ѫтъ·
   Πολλοὶ μὲν γὰρ τῶν αἱρετικῶν λέγουσιν,
10. ꙗ҅ко не тъчь҆нъ сꙑнъ о҅ть҆цоу· почто· ꙗ҅ко
    ὅτι οὐχ ὅμοιος ὁ Υἱὸς τῷ Πατρί. Διὰ τί; Ὅτι
11. трѣбова молитвꙑ х꙯с въставити лаꙁара·
    ἐδεήθη ... προσευχῆς ὁ Χριστὸς εἰς τὸ ἐγεῖραι τὸν Λάζαρον·
12. а҅ бꙑ бо не молилъ сꙙ не бꙑ въставилъ мръ-
    εἰ μὴ γὰρ προσηύξατο, οὐκ ἂν ἤγειρε τὸν νεκ-
13. твааго· то како ѥ҅стъ рече тъчь҆нъ моли-
    ρόν. Καὶ πῶς ἔστι, ψησίν, ὅμοιος ὁ προσ-
14. вꙑи҅ сꙙ прии҅мъшоуо̑умоу молитвѫ·
    ευξάμενος τῷ δεξαμένῳ τὴν ἱκεσίαν;
15. сии҅ бо моли сꙙ· а҅ о҅нъ молитвѫ о҅тъ молꙙштаꙿ-
    ὁ μὲν γὰρ προσεύχεται, ὁ δὲ τὴν προσευχὴν παρὰ τοῦ ἱκετεύ-
16. го сꙙ приѧ҆· блаꙁнꙙтъ же сꙙ не раꙁоумѣѭ̑-
    οντος ἐδέξατο. Βλασφημοῦσι δὲ μὴ νοοῦν-
17. ште· ꙗ҅ко съхождениꙗ си бѣ и҅ пришъдъ-
    τες ὅπως συγκαταβάσεως ἦν καὶ τῆς τῶν παρόν-
18. шии҅хъ дѣл҄ьма ^{немошти} молитва· а҅ште ли то рь҅-
    των ἕνεκα ἀσθενείας ἡ προσευχή. Ἐπεὶ, εἰ-
19. ци ми кто бол҄ии҆· о̑умꙑваѧ҅ ли ноꙁѣ· и҅ли
    πέ μοι, τίς μείζων, ὁ νίπτων τοὺς πόδας, ἢ
20. о҅нъ ѥ҅моуже о̑умꙑваатъ ноꙁѣ· о̑уто ꙗ҅ко
    ἐκεῖνος, οὗ νίπτει τοὺς πόδας; Πάντως ὅτι
21. о҅нъ бол҄ии҆· ѥ҅моуже о̑умꙑ ноꙁѣ мьн҄ии҆·
    ἐκεῖνος μείζων οὗ ἔνιψε τοὺς πόδας ὁ νίπτων.
22. нъ съпасъ о̑умꙑ ноꙁѣ прѣдавъшооумоу и҆
    Ἀλλ' ὁ Σωτὴρ ἔνιψε τοὺς πόδας τοῦ προδότου
23. и҅ю̑дѣ· съ о̑ученикꙑ бо бѣ· что о̑убо· деши
    Ἰούδα· μετὰ γὰρ τῶν μαθητῶν ἦν. Τί οὖν; Ἆρα
24. бол҄ии прѣдавꙑи и҅ю̑да христоса· пон҄е-
    μείζων προδότης Ἰούδας τοῦ ... Χριστοῦ, ἐπεί-
25. же о̑умꙑ христосъ ноꙁѣ ѥ҅моу· не бѫди·
    περ ὁ Χριστὸς ἔνιψε τοὺς πόδας αὐτοῦ; Μὴ γένοιτο.
26. что ли сь҆мѣрь҆нѣѥ҆ ѥ҅стъ· о̑умꙑти ли но-
    Τί δὲ τὸ ταπεινότερόν ἐστι, νίψαι τοὺς πό-
27. ꙁѣ и҅ли молити сꙙ· о̑уто ꙗ҅ко о̑умꙑти но-
    δας, ἢ τὸ προσεύξασθαι; πάντως ὅτι τὸ νίψαι τοὺς πό-
28. ꙁѣ сь҆мѣренѣѥ· неже молити сꙙ· да ѥ҅же
    δας ταπεινότερον τοῦ προσεύξασθαι. Ὁ οὖν τὸ
29. сь҆мѣрь҆нѣи҆ша не о҅тъвръже сꙙ сътвори-
    ταπεινότερον μὴ παραιτησάμενος ποιῆ-
30. ти· како вꙑшеѥ҆ да бꙑ о҅тъвръглъ сꙙ сътво-
    σαι, πῶς τὸ ὑψηλότερον παρῃτήσατο ἂν ποιῆ-

---

Iohannes Chrysostomus· In quartriduanum Lazarum homilia 1