<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 140v >

1. о҅брѣмьꙗ҅ѧ҅ и҅хъ праштаѧ прѣбꙑвати·
   καταφορτίζων αὐτοὺς ... μένειν συγχωρῶν
2. ни беꙁъ и҅скоушениꙗ· нъ по малоу ведꙑ ѧ·
   καὶ ἀγυμνάστους, ἀλλὰ κατὰ βραχὺ ἄγων αὐτοὺς
3. и҅ божь҆ствънꙑи҅ми напаꙗѧ питии·
   καὶ θείοις ἀρδεύων νάμασιν
4. плодоносъствовати подобь҆но ꙁь҆ваниꙗ·
   καρποφορεῖν ἀξίως τῆς κλήσεως
5. сь҆сѫждааше· дъвадесꙙтъноуо̑умоу о̑у-
   παρεσκεύαζεν. Τοῦ μέντοι εἰκοστοῦ
6. бо и҅ о҅смоуо̑умоу лѣтоу пришъдъшоу· и҅
   ὀγδόου ... χρόνου εἰσεληλυθότος καὶ
7. благодати свьтꙙшти сꙙ ꙗ҅же на н҄емь҆·
   τῆς ἐν αὐτῷ ἀπαστραπτούσης χάριτος
8. и҅ вь҆сѫдоу расходꙙшти сꙙ· севастии҅скъи҆
   πάντοσε διαθεούσης ὁ τῆς Σεβαστείας
9. митрополитъ· о҅тъ прослоутиꙗ о̑убо ѥ҅-
   μητροπολίτης ὑπό τε τῆς περὶ αὐτοῦ
10. же о҅ н҄емъ прѣклонивъ сꙙ· и҅ о҅тъ колониї-
    φήμης δυσωπηθεὶς καὶ ὑπὸ τῶν τῆς Κολωνίας ...
11. ска града людии҆· о̑умол҄енъ бꙑвъ· а҅кꙑ
    πόλεως παρακληθεὶς οἰκητόρων ὡς
12. на и҅но о҅рѫдиѥ того приꙁъвавъ· о̑уже
    ἐπὶ ἄλλῳ πράγματι τοῦτον μεταπεμψάμενος ἤδη
13. цръкъвънꙑхъ сановъ порꙙдиѥ прошъ-
    τὴν τῶν ἐκκλησιαστικῶν βαθμῶν ἀκολουθίαν διεξελ-
14. дъша постави е҅пискоупа· нареченааго
    θόντα χειροτονεῖ ἐπίσκοπον τῆς εἰρημένης
15. града того е҅пискоупоу о̑умъръшоу· и҅ си-
    πόλεως, τοῦ αὐτῆς ἐπισκόπου τελευτήσαντος. καὶ οὕτ-
16. це е҅пискоупь҆ство невол҄еѭ̑ прии҅мъ· пра-
    ως τὴν ἀρχιερωσύνην ἀκουσίως δεξάμενος τὸν κα-
17. вьѥ҅ниꙗ чрънориꙁъскааго житиꙗ не и҅-
    νόνα τῆς μοναχικῆς πολιτείας οὐκ ἐνήλ-
18. ꙁмѣни· нъ въ е҅пискоупьствѣ а҅кꙑ въ
    λαξεν, ἀλλ' ἐν τῷ ἐπισκοπείῳ ὡς ἐν
19. манастꙑри троуждаа҅ше сꙙ· дръжꙙ сꙙ
    μοναστηρίῳ ἠγωνίζετο, κεχρημένος
20. паче по немьвениѥ· стꙑдꙙ сꙙ не тъчьѭ̑
    μάλιστα τῇ ἀλουσίᾳ, εὐλαβούμενος οὐ μόνον
21. о҅тъ и҅ного видѣти сꙙ· нъ и҅ самъ нагъ ви-
    παρ' ἑτέρου ὁραθῆναι, ἀλλὰ καὶ μὴν ἑαυτὸν γυμνὸν θεω-
22. дѣти сꙙ· помꙑшлꙗѧ а҅дамовѫ нагость·
    ρεῖν, ἐνθυμούμενος τὴν τοῦ Ἀδὰμ γύμνωσιν
23. и҅ ѥ҅же о҅ томь҆· и҅ полагааше ѥ҅динѫ бꙑти
    καὶ τὰ ἐν ἐκείνῳ ... καὶ ὑπετίθετο μίαν εἶναι
24. о҅тъ великꙑи҅хъ добротъ ѥ҅же не мꙑти
    τῶν μεγίστων ἀρετῶν τὸ κεχρῆσθαι τῇ ἀλουσίᾳ
25. сꙙ· и҅ просто решти вь҆сѣми о҅браꙁꙑ тво-
    καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν πᾶσιν τρόποις ἐποι-
26. рꙗѣше спѣхъ въгодити богоу· а҅лчъ-
    εῖτο σπουδὴν εὐαρεστῆσαι τῷ θεῷ ἔν τε νηστ-
27. бами же и҅ моли҅твами· и҅ о҅цѣштениѥ҅-
    είαις καὶ προσευχαῖς καὶ ἁγνότη-
28. мъ тѣлесънꙑимъ· и҅ чистотѫ срь҆дьчь҆-
    τι σώματος καὶ καρδίας καθαρότητι,
29. нѫѭ̑ помꙑслꙑ присно чистꙙ· и҅ вь҆сѣ-
    λογισμοὺς ἀεὶ καθαίρων καὶ πᾶν
30. ко вꙑшениѥ въꙁемьѭ̑штеѥ҅ сꙙ· на вѣдѣ-
    ὕψωμα ἐπαιρόμενον κατὰ τῆς γνώ-

Vita Ioannis hesychastae (31 March)