<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 064v >

1. поставишꙙ же ѧ посрѣдѣ и҅хъ· и҅ пѡлемъ
   Ἔστησαν οὖν αὐτοὺς ἐν μέσῳ, καὶ ὁ Πολέμων
2. рече· ѡ̑ пио҅ниѥ· покорите сꙙ а҅кꙑ и҅ вь҆си·
   εἶπεν· „Καλὸν ὑμᾶς ἐστιν, ὦ Πιόνιε, πειθαρχῆσαι καθὰ καὶ πάντες
3. и҅ жь҆рѣте да не мѫчени бѫдете· простъръ
   καὶ ἐπιθῦσαι, ἵνα μὴ κολασθῆτε”. Ἐκτείνας
4. же рѫкѫ пио҅нии҆· свѣтломъ лицемъ о҅тъ-
   οὖν τὴν χεῖρα ὁ Πιόνιος φαιδρῷ τῷ προσώπῳ ἀπ-
5. вѣштавъ рече· Мѫжи и҅же о҅ добротѣ ꙁму-
   ελογήσατο εἰπών· „Ἄνδρες οἱ επὶ τῷ κάλλει Σμύρ-
6. рнь҆стѣи хвалꙙште҆ сꙙ· и҅ и҅же въ васъ сѫтъ
   νης καυχώμενοι... καὶ οἵτινες ἐν ὑμῖν
7. жидове пришь҆ли· послоушаи҅те мене ма-
   Ἰουδαίων συμπάρεισιν, ἀκούσατέ μου ὀλί-
8. ло вамъ вѣштаѭ̑шта· слꙑшѫ бо о҅ само-
   γα προσδιαλεγομένου ὑμῖν. Ἀκούω γὰρ ὅτι ἐπὶ τοῖς αὐτο-
9. приходꙙштии҅мъ· ꙗ҅ко посмѣѭ̑ште сꙙ
   μολοῦσιν ὡς ἐπιγελῶντες
10. и҅ порадоуѭ̑ште сꙙ· и҅гри мните тѣхъ по-
    καὶ ἐπιχαίροντες παίγνιον ἡγεῖσθε τὸ ἐκείνων ἀστό-
11. грѣшениѥ· и҅мꙿже не по вол҄и жърѫтъ· лѣ-
    χημα, ὅτι ἑκόντες ἐπιθύουσιν. Ἔ-
12. по же бꙑ вамъ е҅линомъ покарѣти сꙙ о̑учі-
    δει δὲ ὑμᾶς μέν, ὦ Ἕλληνες, πείθεσθαι τῷ διδασ-
13. телю вашемоу о҅мироу· и҅же сьвѣштаѥ҅тꙿ·
    κάλῳ ὑμῶν Ὁμήρῳ ὃς συμβουλεύει
14. неподобно ѥ҅стъ о҅ о̑умираѭ̑штии҅хъ хва-
    μὴ ὅσιον εἶναι ἐπὶ τοῖς ἀποθνήσκουσι καυ-
15. лити сꙙ· вамъ же ѡ̑ жидове мѡ̑усии ꙗ҅ко
    χᾶσθαι. Ὑμῖν δέ, ὦ Ἰουδαῖοι, Μωϋσῆς
16. велитъ· а҅ште видиши о҅сла врага твоѥ҅го
    κελεύει· Ἐὰν ἴδῃς τὸ ὑποζύγιον τοῦ ἐχθροῦ σου
17. падъша подъ брѣменемъ не миноуи҆·
    πεπτωκὸς ὑπὸ τὸν γόμον, οὐ παρελεύσῃ
18. нъ въставꙙ въстави и҆· такожде же и҅ со-
    ἀλλὰ ἀνιστῶν ἀναστήσεις αὐτὸ. Ὁμοίως καὶ Σο-
19. лѡ̑моноу глагол҄ѫштоу· а҅ште падетъ
    λομῶντι... Ἐὰν πέσῃ
20. врагъ твои не порадоуи҅ сꙙ· и҅ о҅ потъчениї
    ὁ ἐχθρός σου, φησί, μὴ ἐπιχαρῇς, ἐν δὲ τῷ ὑποσκελίσματι
21. ѥ҅моу не въꙁноси сꙙ· а҅ꙁъ бо своѥ҅моу о̑учи-
    αὐτοῦ μὴ ἐπαίρου. Ἐγὼ γὰρ τῷ ἐμῷ διδασ-
22. телю покарѣѭ̑ сꙙ· о̑умрѣти и҅ꙁвол҄ѫ паче·
    κάλῷ πειθόμενος ἀποθνήσκειν αἱροῦμαι μᾶλλον
23. а҅ не прѣстѫпити словесе ѥ҅моу· и҅ подви-
    ἢ παραβαίνειν τοὺς λόγους αὐτοῦ, καὶ ἀγω-
24. ꙁаѭ̑ сꙙ и҅ꙁмѣнити ꙗ҅же прѣжде навꙑ-
    νίζομαι μὴ ἀλλὰξαι ἃ πρῶτον ἔμα-
25. кохъ· Потомъ же и҅ нао̑учихъ· кꙑи҅мъ
    θον, ἔπειτα καὶ ἐδίδαξα. Τίνων
26. о̑убо посмѣѭ̑тъ сꙙ жидове· а҅ште и҅ враꙁи
    οὖν καταγελῶσιν οἱ Ἰουδαῖοι...; Εἰ γὰρ καὶ ἐχθροὶ
27. и҅мъ ѥ҅смъ ꙗ҅коже вѣштаѭ̑тъ· нъ чловѣ-
    αὐτῶν ἐσμεν, ὥς φασιν, ἀλλὰ ἄνθρω-
28. ци ѥ҅дначе о҅бидѫ ненавидѧште· рь҆цѣ-
    ποι, ἔτι ἀδικηθέντες...
29. мъ кꙑѧ прѣо҅бидѣхомъ· кꙑѧ о҅тъгъна-
    τίνας ἠδικήσαμεν; τίνας ἐφονεύσ-
30. хомъ· кꙑѧ о̑убихомъ· кꙑѧ҅ ли къ коуми-
    αμεν; τίνας ἐδιώξαμεν; τίνας εἰδωλολατ-

Vita (Passio) Pionii presbyteri Smirnae (12 March)