→ Codex Suprasliensis

Maintained by: David J. Birnbaum (djbpitt@gmail.com) [Creative Commons BY-NC-SA 3.0 Unported License] Last modified: 2013-01-23T20:24:59+0000

< 046r >

  1. сътворилъ съмрьть· о҅брѣте же о҄умꙑ-
    κατασκευάσαι τὸν θάνατον. Εὗρε δὴ οὖν ἐπί-
  2. шл҄ениѥ҆· съмотрите же како ѥ҅стъ лю-
    νοιαν, καὶ σκοπεῖτε ὡς χαλε-
  3. то· съмотривъ бо ѥ҅стъство тоѧ ꙁемьѧ·
    πήν. Περισκεψάμενος γὰρ τὴν φύσιν τῆς χώρας,
  4. ꙗ҅ко стоудень҆ велика ѥ҅стъ вь н҄еи· и҅ го-
    ὅτι κρυμώδης, καὶ τὴν ὥ-
  5. дина врѣмене ꙗ҅ко ꙁимна· ношть҆ съ-
    ραν τοῦ ἔτους, ὅτι χειμέριος, νύκτα ἐπι-
  6. глꙙдавъ вь҆ н҄еи҅же паче лютость҆ бꙑва-
    τηρήσας ἐν ᾗ μάλιστα τὸ δεινὸν ἐπιτεί-
  7. ѥ҅тъ· нъ и҅ сѣвероу тъгда въ тѫ ношть҆
    νεται, ἄλλως δὲ καὶ τότε βορέου αὐτὴν
  8. вѣѭ҄штоу· повелѣ вь҆сѣхъ о҅бнажьше·
    ἐπιπνέοντος, ἐκέλευσε πάντας γυμνωθέντας
  9. на ꙗ҅снѣ посрѣдѣ града съмрь҆ꙁъшемъ
    ὑπὸ τὸ αἴθριον ἐν μέσῃ τῇ πόλει πηγνυμένους
  10. сꙙ о҄умрѣти· о҅баче вѣсте ѥ҅лико васъ
    ἀποθανεῖν. Πάντως δὲ ἴστε οἱ
  11. и҅скоусисте ꙁимѫ· ꙗ҅ко тꙙжекъ ѥ҅стъ
    πεπειραμένοι χειμῶνος, ὡς ἀφόρητόν ἐστί
  12. о҅браꙁъ тоѧ мѫкꙑ· нѣстъ бо и҅нѣмъ
    τῆς βασάνου τὸ εἶδος. Οὐδὲ γὰρ δυνατὸν ἄλλοις
  13. о҄укаꙁати нъ и҅скоушь҆шиїмъ҆· тѣло
    ἐνδείξασθαι ἢ τοῖς προαποκείμενα ἔχουσιν ἐκ τῆς πείρας αὐτῆς τῶν λεγομένων τὰ ὑποδείγματα. Σῶμα
  14. бо вь҆ стоудень҆ въпадъ· ꙁапрь҆ва о҄убо
    γὰρ κρύει παραπεσὸν πρῶτον μὲν
  15. вь҆се о҅синꙗѥ҅тъ· съсѣдаѭ҄шти сꙙ крь҆-
    ὅλον ἐστι πελιδνόν, πηγνυμένου τοῦ αἵμα-
  16. ви· потомъ ь въꙁмѫштаѥ҅тъ сꙙ· и҅ въ-
    τος, ἔπειτα κλονεῖται καὶ ἀνα-
  17. скꙑпитъ· ꙁѫбомъ ꙁꙑбь҆ѭ҄штемъ сꙙ·
    βράσσεται, ὀδόντων ἀρασσομένων,
  18. жиламъ съгръждаѭ҄штемъ сꙙ· и҅ вь҆се-
    σπωμένων δὲ τῶν ἰνῶν καὶ παν-
  19. моу тѣлоу невол҄еѭ҄ сълꙙцаѭ҄штоу сꙙ·
    τὸς τοῦ ὄγκου ἀπροαιρέτως συνελκομένου.
  20. болѣꙁнь҆ же напрасна и҅ люта и҅ неи҅ꙁдрі-
    Ὀδύνη δέ τις δριμεῖα καὶ πόνος ἄρρη-
  21. чема· до самѣхъ о҄удовъ доходꙙшти·
    τος αὐτῶν καθικνούμενος τῶν μυελῶν,
  22. болѣꙁнь҆но творитъ· мраꙁимꙑи҅мъ
    δυσφορωτάτην ποιεῖται τοῖς πηγνυμένοις
  23. чоуи҅ство· потомь҆ краи о҅тъпадаѭ҄т·
    τὴν αἴσθησιν. Ἔπειτα ἀκρωτηριάζεται,
  24. тѣла· ꙗ҅коже о҅гн҄емъ ь горѫштемъ ь· о҅тъ-
    ὥσπερ ἀπὸ πυρός, καιομένων τῶν ἄκρων. Ἀπο-
  25. гонима бо топлота о҅тъ конецъ тѣла·
    διωκόμενον γὰρ τὸ θερμὸν ἀπὸ τῶν περάτων τοῦ σώματος
  26. и҅ въбѣгаѭ҄шти въ глѫбинѫ чꙙсти·
    καὶ συμφεῦγον ἐπὶ τὸ βάθος,
  27. о҅ть҆ н҄ихъже о҅тъстѫпила· мрь҆твꙑ о҅-
    τὰ μὲν ὅθεν ἀπέστη νεκρὰ κατα-
  28. ставьꙗ҅ѥ҅тъ· а҅ вь҆ н҄ꙙже въстѫпаѥ҅тъ бо-
    λείπει, τὰ δὲ ἐφ' ἃ συνωθεῖται ὀδύ-
  29. лѣꙁни въноситъ· по малоу съмрь҆ти
    ναις δίδωσι, κατὰ μικρὸν τοῦ θανάτου
  30. находꙙшти мраꙁомъ ь· тъгда о҄убо прі-
    διὰ τῆς πήξεως προσιόντος. Τότε τοίνυν

Laudatio in XL martyres Sebastenos

Image of 046r