<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 045r >

1. съмрьтиѭ҄· сладъкꙑѧ сеѧ жиꙁни· не
   τῆς ἡδείας ταύτης ζωῆς διαμείψητε. Ἄ-
2. лѣпо ѥ҅стъ о҅бꙑкъшии҅мъ о҅делѣва-
   τοπον γὰρ τοὺς ἐν τοῖς πολέμοις ἀριστεύειν
3. ти въ рати· ꙁълодѣи҅скоѭ҄ съмрьти-
   συνειθισμένους τὸν τῶν κακούργων θάνα-
4. ѭ҄ о҄умирати· къ симъ же и҅ дарꙑ о҅бѣ-
   τον ἀποθνήσκειν”. Πρὸς τούτοις χρήματα ὑπισχ-
5. штавааше· а҅ дроугоѥ҅ гл꙯аа҅ше чь҆сти
   νεῖτο. Τὰ δὲ ἐδίδου τιμάς
6. о҅тъ цр꙯ѣ и҅ санꙑ прии҅мете· и҅ тъмамі
   ἐκ βασιλέως καὶ ἀξιωμάτων διανομάς, καὶ μυρίαις
7. примꙑшл҄ении҆· ласкааше ѧ· ѥ҅гда
   αὐτοὺς ἐπινοίαις κατεστρατήγει. Ὡς
8. же не о҅слабѣшꙙ и҅скоушениѥ҅мъ ь тѣмꙿ·
   δὲ οὐκ ἐνεδίδοσαν πρὸς τὴν πεῖραν ταύτην,
9. въ дроугꙑи обраꙁъ о҄умꙑшлениꙗ҆ прѣ-
   ἐπὶ τὸ ἕτερον εἶδος τῆς μηχανῆς μετ-
10. и҅де· ранами и҅ съмрь҆ть҆ми и҅ мѫками
    ῄει. Πληγὰς αὐτοῖς, καὶ θανάτους, καὶ κολάσεων
11. беꙁмѣрънами· досаждаа҅ше и҅мъ· о҅нъ
    ἀνηκέστων πεῖραν ἐπανετείνετο. Καὶ ὁ μὲν
12. же сица словеса глаголаа҅ше· а҅ мѫченича
    τοιαῦτα, τὰ δὲ τῶν μαρτύρων
13. кака· почꙿто рече ль҆стиши нꙑ ѡ҄ богоборꙿ-
    ὁποῖα; „Τί, φησὶ, δελεάζεις ἡμᾶς, ὦ θεομά-
14. че· о҅тъстѫпити о҅тъ ба꙯ живааго· ти ра-
    χε, ἀποστῆναι ἀπὸ Θεοῦ ζῶντος, καὶ δου-
15. ботати бѣсомъ пагоубънꙑи҅мъ· прѣ-
    λεύειν δαίμοσιν ὀλεθρίοις, προ-
16. дълагаѧ намъ своꙗ благаꙗ҆· что може-
    τεινόμενος ἡμῖν τὰ σὰ ἀγαθά; Τί
17. ши толико дати· ѥ҅лико тъштиши сꙙ
    τοσοῦτον δίδως, ὅσον ἀφελέσθαι σπουδάζεις;
18. о҅тꙙти· ненавиждѫ такого дара тъште-
    Μισῶ δωρεὰν ζημί-
19. тѫ и҅мѫшта· не приѥ҅мл҄ѫ чь҆сти мате-
    ας πρόξενον· οὐ δέχομαι τιμὴν
20. ре нечь҆стиꙗ· дарꙑ ли даѥ҅ши о҅стаѭ҄-
    ἀτιμίας μητέρα. Χρήματα δίδως τὰ ἀπομένον-
21. штꙙѧ· славѫ ли о҅стаѭ҄штѫѭ҄· цѣсаре-
    τα, δόξαν τὴν ἀπανθοῦσαν;
22. ви ли твориши ꙁнана· нъ о҅тъ истоваа҅г^о
    Γνώριμον ποιεῖς βασιλεῖ, ἀλλὰ τοῦ ὄντος
23. цр꙯а о҅тъводиши· почто малꙑ глагол҄ꙙ
    βασιλέως ἀλλοτριοῖς. Τί μικρολόγως
24. мало даѥ҅ши о҅тъ мира сего· о҅ вꙿсемь҆ ми-
    ὀλίγα τῶν ἐκ τοῦ κόσμου προτείνεις; Ὅλος ἡμῖν ὁ κόσ-
25. рѣ мꙑ небрѣжемъ· не сѫтъ намъ тъчь҆-
    μος καταπεφρόνηται. Οὐκ ἔστιν ἡμῖν
26. на видимаа желаѥмꙑѧ надеждꙙ· ви-
    τῆς ἐπιθυμουμένης ἐλπίδος ἀντάξια τὰ ὁρώμενα. Ὁ-
27. диши ли небо се· коль҆ добро ѥ҅стъ видѣ-
    ρᾷς τὸν οὐρανὸν τοῦτον, ὡς καλὸς ἰ-
28. ти и҅ коль велико· и҅ ꙁемь҆ѭ҄ колика ѥ҅стъ·
    δεῖν, ὡς δὲ μέγας; καὶ τὴν γῆν, ἡλίκη;
29. и҅ вь҆са ꙗ҅же на н҄еи҆ чоудь҆на· ничтоже о҅тъ
    καὶ τὰ ἐν αὐτῇ θαύματα; Οὐδὲν
30. вь҆сего того тъчь҆но ѥ҅стъ· блаженъства
    τούτων ἐξισοῦται τῇ μακαριότητι

Laudatio in XL martyres Sebastenos