<oo>→<supr> Codex Suprasliensis

< 043r >

1. о҅и҆мъскꙑи҆· плъкъ непрѣборемꙑи҆·
   στρατιωτική, σύστημα δυσκαταγώνιστον,
2. тъчь҆нъ и҅ на бранехъ непобѣдимꙑ·
   ὁμοίως ἔν τε πολέμοις ἀήττητον...
3. воле же о҄убо посрѣдѣ и҅хъ вь҆ведъша
   Δεῦρο δὴ οὖν, εἰς μέσον αὐτοὺς ἀγαγόντες
4. памꙙть҆ на о҅бь҆штѫ поль҆ꙁѫ· о҅тъ н҄ихъ
   διὰ τῆς ὑπομνήσεως, κοινὴν τὴν ἀπ' αὐτῶν ὠφέλειαν
5. прѣстоѧ҅штиїхъ състрои҅мъ· прѣдъ-
   τοῖς παροῦσι καταστησώμεθα, προ-
6. покаꙁавъше вьсѣмъ· ꙗ҅коже начрь҆та-
   δείξαντες πᾶσιν, ὥσπερ ἐν γρα-
7. нии мѫжь҆ сихъ мѫжь҆ства· ꙗ҅ко и҅ добл҄ь-
   φῇ, τὰς τὼν ἀνδρῶν ἀριστείας. Ἐπεὶ καὶ
8. ства побраньскаꙗ· многашꙿди бо слов^о-
   πολέμων ἀνδραγαθήματα καὶ λογο-
9. писател҄е· и҅ шарописател҄е начрь҆таѭ҄тꙿ
   γράφοι πολλάκις, καὶ ζωγράφοι διασημαίνουσιν,
10. о҅ви словомъ о҄украшаѭ҄ште· а҅ сии҆ на
    οἱ μὲν τῷ λόγῳ διακοσμοῦντες, οἱ δὲ
11. дъскꙑ чрътаѭ҄ште· и҅ многꙑ поо҄усти-
    τοῖς πίναξιν ἐγχαράττοντες, καὶ πολλοὺς ἐπήγει-
12. шꙙ на мѫжь҆ство о҅бои҆· и҅хъже бо слово
    ραν πρὸς ἀνδρίαν ἑκάτεροι. Ἃ γὰρ ὁ λόγος
13. повѣстиѭ҄ и҅ слоухомъ о҄укаꙁаатъ сꙙ·
    τῆς ἱστορίας διὰ τῆς ἀκοῆς παρίστησι,
14. тѣхъ же и҅ кꙿн҄игꙑ мль҆чꙙштꙙ подража-
    ταῦτα γραφικὴ σιωπῶσα διὰ μιμή-
15. ниѥмъ покаꙁаѭ҄тъ· такожде же и҅ мꙑ
    σεως δείκνυσιν. Οὕτω δὴ καὶ ἡμεῖς
16. въспомꙙнемъ прѣстоѧ҅штиїмъ· до-
    ἀναμνήσωμεν τῆς ἀρετῆς τῶν ἀνδρῶν
17. брѫ дѣтѣль҆ мѫжь· да ꙗ҅коже се прѣдъ
    τοὺς παρόντας, καὶ οἱονεὶ ὑπ'
18. лицемъ ь принесъше дѣа҅ниꙗ и҅хъ· по-
    ὄψιν ἀγαγόντες αὐτῶν τὰς πράξεις, κι-
19. двигнѣмъ сꙙ на подражаниѥ добл҄ꙗи҅-
    νήσωμεν πρὸς τὴν μίμησιν τοὺς γενναιο-
20. шиїхъ· и҅ приснѣи҅шиїхъ подражани-
    τέρους καὶ οἰκειοτέρους αὐτοῖς τὴν προαίρε-
21. мъ· то бо ѥ҅стъ похвал҄ениѥ мѫченикꙿ·
    σιν. Τοῦτο γάρ ἐστι μαρτύρων ἐγκώμιον,
22. о҄утѣшениѥ събъранꙑи҅хъ· ѥ҅же къ до-
    ἡ πρὸς ἀρετὴν παράκλησις
23. брѣ дѣтѣли· не хотꙙтъ бо словеса ꙗ҅же
    τῶν συνειλεγμένων. Οὐδὲ γὰρ καταδέχονται
24. о҅ ст꙯ꙑи҅хъ· подъ ꙁакономъ ь похвалꙑ
    νόμοις ἐγκωμίων δουλεύειν οἱ περὶ τῶν ἁγίων λόγοι.
25. бꙑти· ꙁан҄еже хвалꙙште о҅тъ винꙑ мі-
    Διότι οἱ εὐφημοῦντες ἐκ τῶν τοῦ κό-
26. ра сего· начꙙтъкꙑ похвалъ приѥ҅мл҄ѫ-
    σμου ἀφορμῶν τὰς ἀρχὰς τῶν εὐφημιῶν λαμβάνου-
27. тъ· а҅ и҅мꙿже миръ распꙙтъ ѥ҅стъ· как^о
    σιν· οἷς δὲ ὁ κόσμος ἐσταύρωται, πῶς
28. можетъ чꙿто о҅тъ сѫштиїхъ вь҆ н҄емъ прі-
    δύναταί τι τῶν ἐν αὐτῷ ἀφορμὴν παρ-
29. ложити къ славѣ· не бѣ бо ѥ҅дꙿно о҅течь҆-
    έχειν εἰς περιφάνειαν; Οὐκ ἦν μία πα-
30. ство ст꙯ꙑи҅мъ· дроугꙑи҆ бо о҅тъ и҅ноѧ
    τρὶς τοῖς ἁγίοις· ἄλλος γὰρ ἀλλαχό-

---

Laudatio in XL martyres Sebastenos